"Paweł Pawłowicz" <p...@w...up.wroc[kropka]pl> wrote:

[...]
>> jeszcze jedno pytanie.
>> czym sie roznia w dzialaniu bibulki od sciereczki (ircha?) ?
>
> Tym, że ircha zostawia smugi ;-)


Właśnie. :)

Nie bardzo rozumiem wiarę niektórych w cudowną moc irchy. Nie
próbowałem, ale może pomogłoby dobre pranie w płynnym środku piorącym
(ale bez natłuszczającego balsamu! Co to się porobiło - nawet płyn nie
każdy dobry, a proszek zawiera z kolei mielone kamienie...) (może nawet
gotowanie?) lub przynajmniej USG (jak w skrócie nazywam myjkę
ultradźwiękową. :)) A potem jeszcze dłuższe płukanie USG w
odkamienionej wodzie.




Dlatego o wiele lepszym rozwiązaniem są zatem:

> Ściereczki z mikrofazy są OK.


Ja to nazywam mikrofibrą, bo mikrofaza to chyba coś ciut innego...
;) I znowu się porobiło: jest już na rynku chiński szajs nazywający
się mikrofibrą do optyki (!!!), a z wyglądu nie różniący się niczym od
bardzo sztucznego jedwabiu - nie będzie to dobrze wycierać, w dodatku
załamki mogą być wręcz dość twarde w mikroskali.




> Jeśli są czyste (nie były dotykane paluchami).


Właśnie. (nr 2 :) Kwasy organiczne widzimy na pożółkniętych
narożnikach starych książek.
Ewentualne czyszczenie - jak wyżej, ale tu akurat jest to proste (na
pewno bez gotowania. :)




Znowu zajrzałem do "Fotoleksykonu dyskusyjnego" z 1971 roku
Voellnagla, który jest wyjątkowym szczególantem i znalazłem tam dobre
zagajenie do dalszej dyskusji: ;-)


[...] "Zdając sobie sprawę z pewnych rozbieżności zdań wśród
poszczególnych autorów w tej dziedzinie, zadałem sobie trud zbadania
szeregu opinii utrwalonych drukiem. Dyskusyjność rezultatów przeszła
najśmielsze oczekiwania: z 9 podręczników 3 (amerykańskie) zalecały
specjalny materiał do jednorazowego użytku (lens tissue, przypominający
na oko pojedynczą warstwę ligniny, ale w odróżnieniu od niej nie
rozsiewający strzępków), sprzedawany w książeczkach tak jak bibułka
do papierosów 3 oraz specjalny płyn (lens cleaner, także u nas
nieosiągalny), 1 (polski) - wielokrotnie praną szmatkę bawełnianą,
a 5 (1 polski i 4 niemieckie) - takąż szmatkę lnianą. Prawdziwego
towaroznawcy z branży tekstylnej wymagałoby jednak dopiero zastosowanie
się do recept zawartych w 8 instrukcjach obsługi, dołączanych do
aparatów produkcji czterech sąsiadujących ze sobą krajów. Kraj A hołduje
wyłącznie bawełnie, kraj B - batystowi, kraj C wymienia jako zalecane
kreton, flanelę. batyst, perkal i tampon z waty na zapałce, kraj D --
niesprecyzowany bliżej miękki gałganek, ostrzegając jednocześnie
użytkownika przed maczaniem owej tkaniny w oleju, spirytusie lub eterze,
podczas gdy producent z kraju C zaleca właśnie stosowanie tych dwóch
ostatnich cieczy! Jeden autorytet upoważnia do chuchania na obiektyw,
drugi określa ten zabieg jako szkodliwy! Nie pozostaje nic innego, jak
wyrazić własny pogląd, poparty następującym rozumowaniem: przy
zastosowaniu wszelkich gałganków zachodzi obawa, że między jednym a
drugim użyciem zostaną one zanieczyszczone ziarnkami twardych substancji
(pył krzemowy czy węglowy obecny w kurzu) i spowodują zarysowanie szkła
lub jego powłoki. Ponadto coraz więcej tkanin zawiera domieszki włókien
sztucznych o rozmaitych właściwościach mechanicznych. Dlatego lepiej,
moim zdaniem, stosować jednorazowo małe kłębki waty, świeżo wyjęte z
opakowania (ale trzymane w palcach, a nie nawijane na zapałkę!) i w
razie potrzeby chuchnąć na powierzchnię szkła przed lekkim jego
przetarciem. Wiele spośród wspomnianych przepisów zaleca wstępne
czyszczenie obiektywu miękkim pędzlem. Jest to dobry sposób z
zastrzeżeniem czystości pędzla, która po wielu takich zabiegach
pozostawia zwykle dużo do życzenia. 3 Znajdujące się n nas w handlu
w takich właśnie książeczkach bibułki silikonowe do czyszczenia szkieł
optycznych" nadają się z pewnością do okularów, ale zbyt przypominają
zwykłą "przebitkę" maszynową, żeby zachęcały do próby ich użycia do
czyszczenia obiektywów." [...] :))


pozdrawiam

Mariusz [mr.]