Użytkownik "Atlantis" <m...@w...pl> napisał w wiadomości
news:kc4ks5$cmo$1@portraits.wsisiz.edu.pl...
>> Ja bym sprawdzał stan 0/1, potem ewentualnie przeliczył jego zmiany.
>
> W gruncie rzeczy przecież tak to się właśnie odbywa. Tarcza ma dwie pary

Chodzi mi o optymalizację procesu. Załóżmy, mam program, liczący ile komórek
pamięci zawiera daną wartość.
1:
DIM a(255)
FOR t = 0 TO 65535
IF PEEK (t) = 0 THEN a(0) = a(0) + 1
...
IF PEEK (t) = 255 THEN a(255) = a(255) + 1
NEXT t
(wyprowadzenie listy wyników)

2:
DIM a(255)
FOR t=0 TO 65535: p=PEEK(t)
a(p) = a(p)+1
NEXT t
(wyprowadzenie listy wyników)

program drugi wykona się wielokrotnie szybciej, nie ma badania warunku...

>> Choć nie wiem, czy tu nie lepiej zrobić na 7490 z jakimiś małymi
>> przyległościami, 7490 wystawi wartość, a przyległości np. wystawią
>> sygnał przerwania, które da się obsłużyć. Może trochę naokoło, ale IMHO
>> powinno przynajmniej częściowo uniezależnić, przecież już za
>
> Nie widzę powodu, żeby rozbudowywać część sprzętową i korzystać z
> przerwań, skoro obsługa tarczy numerowej sprawdza się do prostego,
> sekwencyjnego wykonywania pewnych czynności, jedna po drugiej.

Jeden scalaczek liczący i dwa uniwibratory, uprościły by konstrukcję.

>
> Problem, na który się natknąłem wynikał z głupiego błędu w programie -
> zastosowałem o jedną pętlę za dużo niż powinienem. A właściwie użyłem
> przygotowanej wcześniej funkcji, w której ta pętla występowała.

...ale tu już nie zapyskuję, nie rozkminialem tego aż tak bardzo programowo.
Sam jestem ciekaw zabawy nad czysto programową obsługą całości, jak się uda
sfinalizować :)

--
Pod żadnym pozorem nie zezwalam na wysyłanie mi jakichkolwiek reklam,
ogłoszeń, mailingów, itd., ani nawet zapytań o możliwość ich wysyłki.
Nie przyjmuję ŻADNYCH tłumaczeń, że mój adres e-mail jest ogólnodostępny
i nie został ukryty. Wszelkie próby takich wysyłek potraktuję jako stalking.