> Proxxon MF-70, acz to jest mikrofrezarka. Celowałem w FF-230, ale cena
> mnie przerosła, a zależało mi bardziej na frezarce niż tylko wiertarce.
> Głównie chciałem móc frezować w obudowach różne dziwne otwory. Wiercenie
> w PCB to bonus, ale wychodzi perfekcyjnie.

Taj jak pisali wcześniej, FSB240/E.
Dlaczego?
Jest mała, ma mocowanie metalowe (lichy pierścień na plastikowym
kołnierzu, ale zawsze coś), ma futerko uniwersalne i nie potrzeba
kluczyka/tulejek aby zmienić cokolwiek, ma regulację prędkości w
wystarczającym zakresie, jest cicha (do momentu aż nie padnie łożysko na
wałku) i bardzo niezawodna (5 w użyciu, z czego 2 przemysłowo były).
Kosztuje poniżej 300 brutto o ile pamiętam w LM.

> Przy dużych obrotach nie ma to większego znaczenia. Jeśli wiercisz
> po wytrawieniu (ja tak robię), to zdecydowanie lepiej widzieć pady. :)

Też wolę od strony miedzi, tylko otworki w padzie robię małe, żeby
centrowały wiertło.

> Dla fi<1mm daję 20k RPM. Szybkoobrotowe wiertła z węglika spiekanego.

Pękają mi przy ręcznym wierceniu, polecam HSS ale koniecznie pokrywany,
inaczej wiertło po kilkunastu-dziesięciu jest zniszczone i w zasadzie
nie skrawa.
Pokrycia są o rząd wielkości twardsze od węglika, więc wiertło
wytrzymuje bardzo długo, a rdzeń z HSS-u zwalnia mnie z staranności
wiercenia - i tak nie pękają, mogę nawet _owala_ zrobić.
Obroty nie tak duże znowu, ja wiercę przy 5-7k.

> Kluczowe jest idealne prowadzenie w osi i brak bicia. Zdecydowanie
> odradzam półśrodki i od razu zainteresowanie się wyrobami Proxxona.
> Ojciec zawsze powtarzał: "Kto tanio kupuje, ten dwa razy kupuje".
> W moim przypadku trochę się pomylił, bo miałem ze 3-4 podejścia,
> zanim zdecydowałem się wydać więcej, by koszmar się skończył. Warto było.

Bicie bardzo przeszkadza, ale tragedią jest dopiero przy próbach
grawerowania. Zdecydowanie polecam proxona - uchwyty raczej nie biją
(tylko jeden miałem nieperfekcyjny) i są trwałe (tylko mocno dokręcać
rękami - inaczej jak wiertło zablokuje to może szczęki w uchwycie
wytrzeć i będzie biło).

> Ja zaczynam od 7 g/litr i odrobinę dosypuję. Na oko wychodzi 9 g/litr.
> Jeśli przesadzisz, rozpuści się cała emulsja. Ważne, by wywoływać roztworem
> w temperaturze pokojowej i wypłukiwać rozpuszczającą się emulsję, potrząsając
> płytką. Wychodzi idealnie. Po kilku razach dojdziesz do perfekcji.

Potwierdzam, temperatura bardzo istotna.

> Odradzam podgrzewanie wytrawiacza w kuchenkach mikrofalowych. Zwłaszcza
> z płytką w środku. Po pierwsze prądy wirowe mogą poprzepalać ścieżki,
> jeśli już jakieś się powytrawiały, a po drugie opary rozejdą się po kuchence
> i zacznie korodować od środka. Aspekty spożywcze pomijam.

Jak jest zalana to nic się z płytką nie stanie.
Ja natomiast czasami suszę płytkę w mikrofali po zabezpieczeniu ścieżek
roztworem kalafonii (lepi się skubana długo, podgrzanie znakomicie
rozwiązuje problem). Należy tylko pamiętać aby włączyć falę na funkcję
grila, inaczej w 1 sekundzie ścieżki _wybuchają_ :)

Miłego.
Irek.N.