On Thu, 19 Sep 2024 18:24:57 +0200, Jarosław Sokołowski wrote:
> Pan J.F napisał:
>>> W latach 90, sam znajomym w 98 zawoziłem paczkę takich 150W.
>>> Cieszyli się jak dzieci.
>>>> A europejkie żarówki były wtedy trwalsze?
>>> Tak przez połowę zasilania.
>>
>> A, w tym sensie - żarówka 150W/220V, zasilana z 120V, pobiera 100W,
>> świeci jak 75W, ale trwała, ze ho ho.
>
> Moc jest proporcjonalna nie do napięcia, ale do jego kwadratu. To
> jedna czwarta ze 150W, czyli 37 W. W uproszczeniu, gdyby opór włókna
> był liniowy. Nie jest, zimny wolfram lepiej przewodzi, więc jednak
> trochę więcej niż 37 W. Za to świeci słabiej niż 25 W.

nie jest liniowy ... ale chyba faktycznie nie doszacowałem ubytku
mocy. Powinno byc mniej niż połowa ... 60W, 50W?

A ze projektowana na 150, to wiele swiatla z tego nie będzie :-(

> Wzrok ma charakterystyke logarytmiczną, "na oko" różnice nie wydają
> się tak duże. Ale są. Za to Amerykany cieszą się jak dzieci, że im
> ta żarówa daje światłość wiekuistą. Warto było targać w walizce przez
> ocean.

No ale to trzeba wiedziec/wierzyc, ze wiekuista, i jeszcze miec się z
czego cieszyc:
-zarowki takie drogie? prawie na pewno nie.
-zarobki takie małe? Być może, w gronie polskich imigrantów.
-tak często się przepalają? Powątpiewam.
-wymiana taka uciążliwa? Byc może.

J.