> > Moim zdaniem, można opisywać z powodzeniem sztukę czyli dać odczuć
> > czytelnikowi, że to właśnie sztuka.
>
> opisywac mozna tylko, ze sie nie da.
>
> nie da sie opisac muzyki , tak jak nie da sie zagrac ksiazki.
> opis sztuki to literatura - czyli to odrebny dziedzina.
> Opis sam w sobie moze byc sztuka w sensie 1 i 2.
> Opisujac np obraz czytelnik moze ulec urokowi opisu - zgoda , ale to
> cos innego , ten opis nie bedzie obrazem.
> czyli opis sztuki to wypracowania literackie na temat . Od zdolnosci
> literacki oopisujacego zalezy co uda mu sie splodzic , ale to nie ma
> wplywu na opisywane medium.

Czy listy Vincenta do Theo nie mają związku z malarstwem? Przecież one
dają obraz artysty i jego dzieła. Gdybyśmy nie czytali nie mielibyśmy
tak głębokiego wglądu w to czego opis dotyczy.

Każdy zdrowo myślący człowiek, który nie dorastał w otoczeniu obrazków
powie, że van Gogh malował bohomazy. No tak czy nie? Ten, kto miał
styczność w dzieciństwie będzie "skażony". Nie da się od tego oderwać.
"Skażenie" w ciągu życia postępuje czyniąc cię mniejszym lub większym
znawcą.

Muzyka opisuje się przez inną muzykę. Nawet będąc otoczony przez disco
polo możesz dojść do czegoś więcej. Pomijam przypadki ciężkie, które
wiedzą "jak ma być i co jest ładne". Opis sztuki jest wszechobecny i
ma realny wpływ na nasze postrzeganie.


> Jednemu z najwiekszych wrazen plastycznych jakim uleglem bylo pod
> wplywem fotografii , ktorej ... nigdy nie widzialem .
> to byl opis fotografii zrobiony nie przez byle kogo lecz samego
> Cortazara.
> To bylo arcydzielo literatury , nie fotografi - a wiec cos innego.
>
> trzebyby wyjsc z heglowskiego rozumienia pojec poznanie, swiadomosc -
> nie chce mi sie przy tej pogodztie lamac glowy .

Nie musimy wychodzić bo już wyszliśmy. Jako ludzkość. Świat opisuje
się ciągle na różne sposoby. Nie tylko poprzez szukanie istoty.

Nie wiem czy to widziałeś. Pojawiła się informacja o Aelita Andre.
Czteroletnia dziewczynka maluje. Okazuje się, że dopuszczamy tego typu
malarstwo jakby automatycznie bez większych oporów. Mamy gotowy opis w
głowie i w ogóle nie musimy dochodzić co jest grane. Może fotografia
nie jest sztuką bo stała się oczywista.

Z drugiej strony.
Czy wiesz, że czarne tęczówki na zdjęciu, zlewające się ze źrenicą,
dają wzrok mniej uchwytny dzięki czemu portret "żyje"? Jest to jeden z
wielu elementów, nie wzór. Nie da się na tej podstawie raz za razem
tworzyć żywych portretów. Tak czy inaczej to ważne spostrzeżenie.
Malarze wiedzieli o tym od kilkuset lat. Czy nie mógł się znaleźć
człowiek, który by to opisał?


> wole powspominac dla ochlody:
>
> http://spherapan.vot.pl/026/026.html

Masz stronę gdzie mógłbym zobaczyć tego więcej? Tak cedzisz..

marek