> > Uczepiłem się profilaktycznie bo ludzie generalnie są wrażliwi na
> > swoje wytwory co nie pomaga w dyskusji. Efekt.. rozmowa o niczym.
>
> > > Najgorszymi znawcami sztuki sa... znawcy sztuki.
>
> > Myślę podobnie.
>
> > marek
>
> to cos podobnego jak ze znawcami win
>
> ostatnio bralem udzial w degustacji win prowadzonej przez
> dyplomowanego znawce win.
> Coz on opowiadal , mowil , wyjasnial , cukier resztkowy itd itp.
> W zyciu nie pilem tak paskudnych win i nie mialem takiego bolu glowy
> nazajutrz jak po przejsciu tej degustacji.
> Kazdy moze byc wspanialym znawca win , gdyz kazdy ma do tego wspanialy
> instrumnet , ktory sie nazywa jezyk.
>
> podobnie jest ze sztuka.
>
> kazdy ma wlasne oczy , uszy , kazdy ma wlasna wrazliwosc i nic do tego
> znawca sztuki co jest najlepsze a co gorsze.
> To istota sztuki - przekaz i przezywanie indywidualne - subiektywne.
> Co najwyzej znawcy sztuki moga byc lepszymi lub gorszymi
> klasyfikatorami , cos jak klasyfikator w cukrowni przyjmujacy buraki
> cukrowe od chlopow.

Nie da się opierać wyłącznie na smaku. On często kształtuje się
równolegle z wiedzą. Po przeczytaniu biografii Picassa masz już inne,
pełniejsze, spojrzenie na jego sztukę. Jeśli pisarz ma wprawny język i
sporą wiedzę jest w stanie przekazać ducha artysty. Im większy zakres
sztuki znawca próbuje ogarnąć tym gorszym znawcą się staje. Tu powinna
być i z resztą jest ścisła specjalizacja. Szeroki zakres prowokuje
błędy w opisie, nieumiejętne przekazywanie wrażeń. Tacy znawcy zamiast
prowokować do myślenia lub przynajmniej rzetelnie opisać problem,
nieświadomie, a więc na siłę, próbują objaśnić ci "o co chodzi". Kiedy
się z nimi nie zgadzasz, masz odmienne zdanie, odsyłają cię do tzw.
"opinii".

Moim zdaniem, można opisywać z powodzeniem sztukę czyli dać odczuć
czytelnikowi, że to właśnie sztuka. Nie da się jednak sprawić, aby
opis ten i sztuka ta były ciągle aktualne i żywe. Jeśli dzisiaj coś
jest sztuką, a ktoś ma wielki talent jutro może okazać się inaczej.
Jeśli taka zmiana nastąpi w głowie pisarza biografa będzie on musiał
"naprawić swój błąd". W przeciwnym wypadku stanie się promotorem
lansującym opinię. Będzie trwał przy niej z całą swoją frustracją, że
ktoś czegoś "nie rozumie".

Wracając do pytania o sztukę w fotografii. Zgadzam się z tobą ale
samemu ciężko mi uwierzyć w to co mówię. Abstrahuję teraz od tego czy
moja pasja fotografia jest sztuką. Mi przecież nie chodzi o to żeby
znajdować się w kręgu zajęcia, które daje mi szansę na talent. To
byłaby karykatura. Dlatego też moje dociekania nie są kierowane
strachem, że znajdę coś nie mojego, co sprowadzi mnie swoim pięknem do
parteru. Ja chcę stoczyć walkę, której nie będę mógł wygrać. Niczego
więcej nie szukam.

marek