HF5BS pisze:

>> One działały zanim jeszcze w Polsce modne stały się elektroniczne
>> zegarki z wyświetlaczem LCD kupowane w Budapeszcie na dworcu Keleti.
>> Wtedy wszystko było kłopotliwe i drogie, zdekodowanie cyferek, a już
>> na pewno ich pokazanie. Jeśli chodzi o zastosowanie, to klinicznym
>> przypadkiem byli na przykład lekarze kręcący się w szpitalu wśród
>> łóżek pacjentów. Potrzebny był kontakt z jakimś medykiem, to mu się
>> zapalało lampeczakę na diwajsie w kieszeni, a on gnał do telefonu
>> w najbliższej dyżurce pielęgniarek.
>
> Aha, rozumiem o co ci chodzi.
> Czyli układ taki, że pager, powiedzmy, mocno spersonalizowany i jedna
> osoba jakby była agregatorem spływających wiadomości "daj cynk <Xxx Yyy>,
> że go szuka <Aaa Bbb>", dana osoba uruchamia pager, posiadacz oddzwania
> nie wiedząc jeszcze co zacz i dowiaduje się "Szuka cię <Aaa Bbb>"?
> Niegłupie... A on już wie, gdzie <Aaa Bbb> znajdzie...?

Można to opisać jeszcze prościej. Doktor House posługuje się pagerem
o numerze 4268. Centrala pagerowa dostępna jest w sieci telefonicznej
pod numerem 19666. Wybieram numer 196664268, słyszę jak pani Janina
magnetofon mówi "zlecenie przyjęte", a u doktorka pager pika i błyska
czerwoną diodą. On już wtedy wie, że ma zadzwonić na oddział. Doktor
Kilder z kolei (pager 3790) dzwoni w takich sytuacjach do swojej
asystentki, bo ona się jego sprawami zajmuje. Czyli agregator nie musi
być jeden.

--
Jarek