W dniu 26.10.2019 o 23:27, Tomasz Pyra pisze:

> Inna sprawa że było to jakieś 20 lat temu i trochę były inne czasy i
> inne zwyczaje.


Sczerze bardzo budujące jest jak to się zmienia. Ludzie zaczynają
reagować - sporo nie wie co zrobić, ale z doświadczenia ci powiem, że
najciężej to zdecydować się zacząć działać. Nawet jak nic konkretnego
jeden czy trzeci nie zrobi, to jak się zbierze kilku(nastu) to w końcu
znajdzie się ogarnięty. Ja zwykle podchodzę jako któryś z kolei i tylko
raz zdarzyło się żebym został bezrobotny, bo wszytko było ogarnięte. Ale
też nigdy nie było tak, żeby nikt nic nie zrobił, tylko się gapili (w
sensie - od kilku lat).

To że mam co robić wynika zwykle z tego, że jestem _nieco_ powyżej
przeciętnej w teroii i _nieco_ więcej niż trochę w praktyce - znaczy coś
tam już kiedyś robiłem, więc po prostu _trochę_ mniej się boję (choć za
każdym razem jak podchodzę do wypadku to boje się jak cholera - kiedyś
po prostu bałeś się jak sto skurwysynów;)


--
Shrek