"Iglo" <f...@g...SKASUJ-TO.pl> wrote:

[...]
>> W przypadku zdecydowania się na coś takiego (4 dni w jednym
>> miejscu) z góry ostrzegam przed pierwszą reakcją organizmu -
>> niepokojący spokój ;-) , ale wkrótce organizm i z tym jakoś zacznie
>> sobie radzić. :)) Za to potem wraca człowiek odmieniony, dziwnie
>> zrelaksowany... :))
>
> Znam ten rodzaj relaksu :). Mam domek nad Bugiem. Wiem jak to jest,
> jak czas stanie w miejscu a na drugim brzegu lądują dwie znajome
> czaple :-). Coś pięknego.


Widzę, że czujesz klimat... :)) Tu zwrócę jedynie uwagę, że stałe
miejsce powoli znieczula na obecne tam bodźce - najtrudniej nam idzie
fotografowanie w miejscach tak sobie znanych, że aż przezroczystych.




> Mam prawie co weekend, bo tam przesiaduję, jak jest możliwość po
> prostu mieszkam i dojeżdżam 180km do pracy codziennie. Czy warto?
> Warto.. Stąd może pomysł na inny idustrial, a i szum morza może
> uleczyć skołatane nerwy..


Sam wiesz najlepiej... :)




[...]
>> Ale jeśli wyczaiłeś coś ponad turystyczną sztampę (na tej się
>> nie rozwiniesz - strzelając widokówki), np. jakieś klimatyczne zaułki
>> ze świetnym światłem, to możesz tu zapodać - nikomu nie powiemy...
>> ;-)
>
> Dla takiego amatora jak ja i sztampowe widoczki będą rozwijające. Kto
> wie, może się odważę :-)


Ja uważam, że fotograficznie jednak nie są - widząc archetypiczny,
"widokówkowy" widoczek, natychmiast człowiekowi wyłącza się myślenie
i zanim się zorientuje, już ma "widokówkę" w aparacie i zadowolony idzie
dalej. :) Rozwój jest w szukaniu tematu, we wgryzaniu się w temat,
w selekcji, w poprawianiu, w drążeniu...

Pozostaje życzyć udanego pleneru, no i jak zawsze: dobrego światła!


Mariusz [mr.]