W dniu 2019-12-20 o 13:00, Piotr Wyderski pisze:

> RRRRROTFL! Przed rokiem wymyśliłem *dokładnie* to samo rozwiązanie i
> zastosowanie.

To jest standard, że ludzie w oparciu o podobny stan wiedzy dochodzą do
podobnych rozwiązań.
W 1991 dostaliśmy pytanie od znajomego, czy moglibyśmy coś takiego
wykombinować. Dał nam dwa klucze elektroniczne. Jeden (z procesorem SO8
w środku) wyglądał mniej więcej jak pen-drive. Złącze na szczycie to 4
dziurki od kołków raster 2,54. Obudowa (przekrój) klucza determinowała
sposób wkładania aby nie włożyć odwrotnie. Drugi miał na płaskim boku 16
pól stykowych (4x4) i w trakcie wkładania i wyjmowania kolejne czwórki
uzyskiwały kontakt ze sprężynkami w czytniku. Rezystory między pinami w
rzędach były kluczem.
Kombinując jak by tu pozbyć się zawodnych styków wymyśliłem karty
zbliżeniowe. Moje testowe rozwiązanie działało na 10MHz (nic nie
wiedziałem, o przydziałach częstotliwości itp.).
A potem w 1992r na CeBit zobaczyłem, że nie tylko ja na to wpadłem :(
W tamtych czasach dostęp do informacji był bardzo ograniczony. Na CeBit
rozmawiałem z konstruktorami w jednej firmie, która miała rozwiązanie
hybrydowe - zasilanie i transmisja do karty polem magnetycznym
odpowiadanie polem elektrycznym. Mówiłem, że robiłem eksperymenty z
transmisją zwrotną poprzez zmianę obciążenia pola przez kartę i to
działa. A potem w innej hali znalazłem też takie rozwiązanie.

> Tylko liczbę zwojów na wtórnym mam większą, bo impedancja
> transformuje się z kwadratem przekładni i łatwiej wykryć zmiany.

Wszystko mi działało przy 1:1. Ale w ostatniej chwili mnie coś tknęło,
żeby sprawdzić na wszystkich 5 rdzeniach jakie miałem i się okazało, że
biorąc przypadkowo jeden trafiłem w najlepszy. Przy uwzględnieniu
rozrzutów wyszło mi 2 zwoje po stronie 'badanej' i 3 zwoje po stronie
wykonującej pomiar. Prototypy to była pierwsza moja płytka pod KiCadem
(maj 2018).

> To jest normalny dzielnik LR, tylko w celu zapewnienia
> energooszczędności nie zasilam go jakimś przebiegiem okresowym,
> lecz zasilam go impulsami 1us co 1ms oraz stosuję detekcję
> synchroniczną. Z komparator robi zwykły pin FPGA 3.3V.

Ja zasiliłem prostokątem o okresie 100ms. Układ pomiarowy pobiera prąd
tylko w czasie trwającego rzędu 200ns pomiaru (wyzwalane jednym ze
zboczy) i zatrzaskuje wynik w LVC1G79. Kombinowałem, żeby przy pomiarze
na L powstawało małe napięcie (rzędu 0.3V) aby dostać dłuższe czasy.
Zakładałem, że pobudzam prostokątem U i wykrywam moment osiągnięcia
przez prąd jakiegoś progu. Dlatego u mnie to nie był zwykły dzielnik LR.
Potem robiłem z innymi rdzeniami doświadczenia podchodząc do nich na
zasadzie LR i dlatego planuję sprawdzić to podejście do tego tematu jak
do niego wrócę.

> U mnie to jest detektor otwarcia obudowy urządzenia (wyzwala emergency
> shutdown), ale dalej jest wyłącznikiem.

Detektor otwarcia to u mnie właśnie te inne doświadczenia :).
P.G.