Piotr Gałka wrote:

> Nie brałem całego szeregu, tylko kilka typowych wartości. Założenie
> takie, że zapewne akurat to będzie potrzebne, a jak nie to rozwinięcie
> niewiele kosztuje.

Czyli jest szkoła Falenicka i Otwocka, skuteczności nie da się odmówić. :-)

Problem z dławikami Ferystera jest taki, że nie podają (lub ja nie umiem
znaleźć) na jakim konkretnie rdzeniu to zostało wykonane. Rozwijasz
dławik i nie wiesz, co Ci się wylosuje. Może będzie AL 125, a może 26.
Dlatego ja preferuję podejście odwrotne: wielkie pudło z dobrze
wyspecyfikowanymi rdzeniami i wielkie pudło z drutami. Nawijanie cewek
w ilościach detalicznych ze dwa razy w miesiącu mnie nie odrzuca. ;-)

Tylko niestety straty w rdzeniach proszkowych są duże, wręcz gigantyczne
w porównaniu z nowoczesnymi ferrytami w rodzaju 3C95. No i ferryty
występują w kształtach planarnych, co sprzyja miniaturyzacji, a ze
względu na wyciskanie izostatyczne proszki są tylko toroidalne lub co
najwyżej EE.

> Mam też trochę rdzeni o bardzo dużym AL. Na przykład:
> https://sklep.feryster.pl/index.php?page=shop.produc
t_details&flypage=flypage-ask.tpl&product_id=23602&c
ategory_id=647&keyword=M-073&option=com_virtuemart&I
temid=163

Owszem, znalazłem kilka fajnych zastosowań dla nich. Przykład: detektor
przejścia przez zero o bardzo dużej izolacji. Nawijasz na takim rdzeniu
dławik, szeregowo z nim łączysz ogranicznik prądowy AC (np. dwa LND150
przeciwsobnie ze wspólnym opronikiem ustalającym prąd) i podłączasz
uzyskany dwójnik do sieci. Przez większość cyklu nic ciekawego się nie
dzieje, bo U=-L*dI/dt, a I jest stałe. Dławik jest napompowany energią
zgromadzoną w polu magnetycznym i sobie ją trzyma. Ale w okolicach zera
napięcia rezystancja źródła prądowego nie pozwala utrzymać zadanej
wartości prądu i pole magnetyczne gwałtownie się zapada. Wystarczy na
rdzeń dowinąć drugie uzwojenie drutem TIW i sobie nim zbierać te bardzo
ostre szpilki napięciowe. Jeśli użyjesz prostownika mostkowego (np. z
BAS4002) albo dwóch uzwojeń "wtórnych", to informacja o przejściu przez
zero będzie
unipolarna, "cyfrowa", ale z dwiema diodami na jednym uzwojeniu dowiesz
się nie
tylko o tym, że napięcie przeszło przez zero, ale jeszcze w którą
stronę. Amplituda szpilek nie zależy od napięcia wejściowego, bo
urządzenie jest sterowane stałym (czy raczej sigmoidalnym) prądem,
działa poprawnie od woltów do kilowoltów na wejściu. Tylko źródło
prądowe musi to wytrzymać, ale są MOSFETy zubożane i JFETy na kilka kV.
Ale do zwykłej sieci 230V tani LND150 wystarczy z zapasem.

To są rdzenie z metalowej taśmy amorficznej, więc wraz ze wzrostem
częstotliwości uwidacznia się efekt naskórkowy w taśmie rdzenia i
efektywna przenikalność dość radykalnie spada. W okolicach 100kHz jest
już porównywalna z ferrytami. Filtrom EMI to bardzo nie przeszkadza,
ale na cewki szerokopasmowe to się nie nadaje. Za to szybko się nasyca,
więc da się z nich zrobić rozsądnie małe wzmacniacze magnetyczne i
transduktory. Co prawda są dedykowane stopy do takich zastosowań,
ale Feryster ich nie ma w ofercie, a po drugie już te działają
zadowalająco.

Pozdrawiam, Piotr