> ciekawe... mam nadzieję że upublicznisz wyniki prac...oczywiście już po

> opatentowaniu :-)

> Natomiast obawiam się, że bez eksperymentów z wymiarami (zwł. grubością)

> sprężyny się nie obejdzie. Co do szkła mam wątpliwości, które oczywiście

> nie muszą się sprawdzić, ale wg mnie to czy obniżysz sztywność nie jest

> pewne i zależy od rozmieszczenia warstw szkło/karbon, natomiast z

> pewnością obniżysz wytrzymałość i odporność na zmęczenie. Przy takich

> odkształceniach różnice w module sprężystości poszczególnych warstw będą

> powodować powstawanie znacznych naprężeń ścinających i w efekcie

> delaminację. Ale może przesadzam. Tak jak pisałem -porządne policzenie

> tego jest teoretycznie możliwe, ale trudne i niekoniecznie się sprawdzi

> w praktyce.

Co do patentu to w 2004 roku Niemiec Alexander Böeck opatentował te szczudła
ale z jedną sprężyną, w dodatku z czystego szkła. To byłaby raczej garażowa
modyfikacja, chociaż może patent nie obejmowałby innej troche konstrukcji :)
Tak czy siad wyniki opublikuję już niedługo mam nadzieję (jak tylko dostanę
odpowiedź od dystrybutora tychże tkanin i dostawcy tytanu cp5) na stronie
www.justjump.com.pl
Powiedzcie mi jeszcze jedno. Symulacje zamierzam przeprowadzić w albo AutoCAD
(da się w ogóle?) albo w Maya 3D. Jeśli znacie lepszy program to bardzo proszę.
Ogólnie jestem grafikiem i z inżynierią miałem tyle wspólnego co na lekcjach
mechaniki w technikum samochodowym i przy projekcie ściągacza kół zębatych
(który i tak poszedł w...)
Z tym szkłem to w sumie masz rację ...nie pomyślałem o tego rodzaju
naprężeniach. Co do eksperymentów to powiem szczerze: MUSI udać się za pierwszym
razem :D nikt nie da mi pieniędzy na następną dostawę włókna i węglowego i
szklanego...z tym drugim zastanowię się ale dobrze, że nasunąłeś mi taki tok
myślenia. W sumie nie da się ułożyć tak karbonu i szkła by na poziomie
molekularnym w jakiś sposób się połączyły...do tego ta żywica. Być może właśnie
newralgicznym punktem będą warstwy epoksydu. Ale to już będzie inna sprawa. Na
razie modeling i symulacje komputerowe i byłbym wdzięczny za dopbry program do
takich symulacji.


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl

do góry

[...]W sumie nie da się ułożyć tak karbonu i szkła by na poziomie
> molekularnym w jakiś sposób się połączyły...do tego ta żywica. Być może właśnie
> newralgicznym punktem będą warstwy epoksydu. Ale to już będzie inna sprawa. [...]
>

eee... to nie całkiem tak. Warstwy węgla w kompozycie też się nie łączą
na poziomie molekularnym ;-). Też określenie "warstwy epoksydu" jest
chyba trochę nieścisłe; żywica (matrix) jest (w pewnym uproszczeniu)
TYLKO po to żeby sklejać włókna konstrukcyjne w jedną całość i umożliwić
im przenoszenie obciążeń wielokierunkowych. Sama przenosi wyłącznie siły
ścinające (w dobrze zaprojektowanym kompozycie, rzecz jasna) i powinno
być jej możliwie mało. Ale przy ponad dwukrotnej różnicy w module Younga
wartość tych naprężeń ścinających nawet w idealnie zrobionym kompozycie
będzie za duża. Są plecionki węglowo-szklane, ale one akurat są
przeznaczone do skorup o stosunkowo małych odkształceniach. Ja na Twoim
miejscu bym olał szkło całkiem... w ostatecznym projekcie. Do prób
mógłbyś użyć czystego szkła i krajowego Epidianu (co wyszłoby bardzo
tanio), z założeniem, że gotowa sprężyna będzie 2x mocniejsza i 2x
sztywniejsza. To tylko propozycja, ale chyba warta przemyślenia.

do góry

On Jun 14, 7:06 am, "Samuel Wójciak - mezmerus - projektant"
<m...@g...com> wrote:
> Symulacje zamierzam przeprowadzić w albo AutoCAD
> (da się w ogóle?) albo w Maya 3D. Jeśli znacie lepszy program to bardzo proszę.

Jak nie wiesz czym to zrobić to znaczy że i nie wiesz jak. Powiem Ci
do czego najłatwiej znaleźć literaturę: Ansys albo Comsol. Jest więcej
narzędzi, ale opanowanie ich od zera i zamodelowanie materiału którego
się nie zna może okazać się wyzwaniem na którym polegniesz.
Szczególnie jak zaczniesz mieszać włókno węglowe ze szklanym w jednym
elemencie...
Konrad

do góry

> Do prób
> mógłbyś użyć czystego szkła i krajowego Epidianu (co wyszłoby bardzo
> tanio), z założeniem, że gotowa sprężyna będzie 2x mocniejsza i 2x
> sztywniejsza. To tylko propozycja, ale chyba warta przemyślenia.

aha, jeszcze co do prób -wnoszę (być może pochopnie) że nie masz
większego doświadczenia w laminowaniu, a to nie jest banalna i całkiem
prosta technologia (choć jej samodzielne opanowanie nie jest bardzo
trudne). Dodatkowo porządne wykonanie takiego masywnego elementu jest
trudniejsze i bardziej upierdliwe niż cienkiej skorupy, np. poszycia
łódki. Tak że przećwiczenie podstaw wydaje mi się wskazane.

do góry

W dniu 2011-06-14 10:01, Konrad Anikiel pisze:
> Ansys albo Comsol

Ansysa liznąłęm na studium podypolomwym i jestem stale pod wrażeniem. A
zaczelo sie od symulacji ruchów podwójnego wahadła fizycznego ;-)

Adampio

do góry