> Utleniacz - spoko, był cz.ch., zamiast cukru spożywczego glukoza -
> drobniutka i pewna. Problem był z higroskopijnością, azotan potasu jakoś
> trzymał, sodu trzeba było wygrzewać, podobnie amonu.
>
zadne wygrzewanie nie dawalo tyle co topienie, zapłon nastepował natychmiast
i był praktycznie od razy pełny ciąg, nietopiona miał od 0,7-0,5 sekundy
opóxnienia ;)
>
> Zresztą, szybko przeszliśmy na proch dymny, bo saletra z cukrem lamerska
> była. I ten piekielny zapach siary :)
>
Od tego mieliśmy modelarskie silniczki rakietowe ;)