> > Ja jestem jednooczny (widzę na lewe oko).
>
> Witaj w klubie! Ja widzę na prawe oko, razem mamy komplet :-)

Dobrze, że nie na lewe, bo musielibyśmy patrzeć na siebie po przekątnej.


> No dobrze, trochę nakłamałem. Niedawno operacja oka przywróciła mi
> widzenie w lewym oku. Medycyna jest naprawdę super!

Moje oko było do uratowania ale miałem na tyle „cudowny przypadek”, że
stałem się królikiem doświadczalnym. To były inne czasy. Do dzisiaj pamiętam
jak lekarze ze Szwecji z zadziwieniem oglądali co też tam ciekawego się
dzieje. Na przestrzni trzech miesięcy byłem trzy tygodnie w szpitalu w
Witkowicach pod Krakowem, dwa tygodnie w Zakopanem i dwa tygodnie w Centrum
Zdrowia Dziecka w Warszawie. I przez cały ten czas nie zrobiono nic. Masz
wielkie szczęście chłopie.

Gdybym nie stracił oka najpewniej nie poszedłbym na studia i się nie
wykształcił, ale z drugiej strony byłbym pewnie aktorem, tancerzem albo inną
gwiazdą. Miałem niesamowitą pewność siebie, luz i do tego nieziemską
koordynację ruchową (pozostała do dzisiaj). Byłem tak wyluzowany, że z
dzisiejszej perspektywy wydaje mi się to nieprawdopodobne.

Od taka historia.


> Dowcip polega na tym, że łeb nie bardzo potrafi wykorzystywać informację
> z "nowego" oka. Kiedy zamykam prawe i próbuję iść patrząc lewym,
> nabieram przechyłu który kończy się spektakularną wywrotką. A gdy
> przechodzę przez jezdnie, zamykam lewe oko. Nie żartuję.

Hehehe, nieźle.


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/