Użytkownik "Jarosław Sokołowski" <j...@l...waw.pl> napisał w wiadomości
news:slrnnebfei.arh.jaros@falcon.lasek.waw.pl...
...
> Wolałbym od czegoś, co mi zawodowo bliskie. Bo czym może zachwycić
> profesjonalistę program popularnonaukowy z jego dziedzniny?

Czy zachwyci, to trudno orzec, ale może zainteresować sposób prezentacji i
zorientowanie sie na przyszłość, czego może sie, biorąc pod uwagę niuanse,
spodziewać przy tematach, które mniej mu podchodzą, mniej się na nich
"wyznaje".

>> Czy w takich realiach spędził bym pół godziny oglądając program
>> o chwastach? Wątpię!
>
> Tak, ja bym obejrzał to chętnie dzisiaj. Zwłaszcza jeśli wcześniej
> nie wiedziałem o tym, że chwasty mogą być tak fascynującym tematem.

Taka pokrzywa, bolesna, przykra, niezbyt urodziwa, choć jak dobrze wyrośnie
i się nie rozeschnie, to może zachwycić kogoś, kto interesuje się roślinami.
Będąc elektronikiem-amatorem, interesuję sie również chemią, interesuję się
jak jest zbudowane i jak kłuje żądło pszczoły, dlaczego inaczej, niż osy,
interesuje mnie, jak parzy pokrzywa (a bo to raz miałem bąble na rękach?),
jak się rozsiewa oset (no, trochę podobnie jak... dmuchawiec), jaką funkcję
pełnią, jak działają, worki powietrzne u ptaków, jak działają nawozy (nie
tak rzadko zdarzało mi się w niedziele oglądać cykl "Wowoczesność w domu i
zagrodzie", często znajdowałem tam coś dla siebie. Nie obrabiam jedynie
dyskietek, tranzystorów mesa, wymiany spalonych oporników we wzmacniaczu.
Ale np. lubię posadzić cebule i doczekać do jej zakwitnięcia, zdarzyło mi
się posadzić ziemniaka w doniczce i po jakimś czasie zebrać "wykopki",
zjadło się na obiad i smakowało lepiej, niż najlepsza Senbikiya, Made in
Japan.

> Dzisiaj problemem są ludzi, którzy siedzą przed komputerem i nawet
> nie wiedzą co w gugla czy YT wpisać. Co z tego, że w sieci jest
> wszystko, skoro oni nie mają szans do tego dotrzeć? Inżynier Mamoń

Jest (prawie) wszystko, ale też zauważmy, że szum informacyjny staje się
coraz większy. Google, na zapytanie o piosenkarkę z lat 80 ubiegłego wieku,
potrafi mnie zarzucić tysiącami stron z Dżastinem Biberem, ukłuć hiphopem (a
jak szukam czegoś z hiphopu, potrafi być odwrotnie, choć i tu J.A.B się
pojawia...) i całą rzeszą rezultatów kompletnie z pytaniem niezwiązanych.
Filtry, szukanie "dokładne", bywa, że wiele nie pomogą.

> pytał, "no jakże mi się może podobać piosenka, którą pierwszy raz

Na szczęście nie jestem tymże Mamoniem, który mami ludzi fałszywymi
sugestiami. Potrafi mi się spodobać, pierwszy raz usłyszany utwór.
Taki nie-spodobany-się utwór, to jak dziecko, któremu nie smakuje nie
jedzona jeszcze ani razu zupka (ale ktoś go pewnie tego "niesmakowania"
nauczył?). Na innej grupie pewien uczestnik (imiennik mój zresztą, nikt z
piszących tutaj) najeżdżał na nasze polskie teatry, że one sa takie be,
takie w ogóle do dupy, i tak dalej. A u niego w USA są takie wielkie (a
największy Łuk Triumfalny, to w Pjongjangu jest) :PP, takie cacy, cymes i
super. Zadałem mu jedno pytanie o naszych teatrach: "Byłeś choć raz, choć w
jednym z nich, że tak arbitralnie je oceniasz?". Odpowiedź - "Nie". Te trzy
literki powiedziały mi wszystko.

> slysze?". Dzisiejsi inżynierowie Mamoniowie o wielu rzeczach w ogóle
> nie słyszeli, więc tym bardziej jak im się one mogą podobać?

Bo ich prawda jest bardziej "mojsza", niż "twojsza", a jeszcze kogoś jest
"najmojsza" :P
Przysłowie powiada, że prawda jest jak dupa, każdy ma swoją.
Tylko co z tego, jest sens kopać się z koniem?

--
To nie wstyd być biedakiem, ale, żeby to był zaszczyt,
to ja tego też nie powiem!
(C) Tewje do Pana Boga.