Z czego wynikało, że kształty ścieżek na pcb z lat 80 u.w. i
wcześniejszych były takie "wężykowe" z dużymi łukami i częstą zmianą
szerokości w stylu łezki? Skoro to rysowano ręcznie to nie szybciej i
taniej byłoby prowadzić ścieżki proste o prostokątnym przekroju i
"pod linijkę" jak się robi teraz?

--
Marek

do góry

Marek wrote:

> Z czego wynikało, że kształty ścieżek na pcb z lat 80 u.w. i
> wcześniejszych były takie "wężykowe" z dużymi łukami i częstą zmianą
> szerokości w stylu łezki? Skoro to rysowano ręcznie to nie szybciej i
> taniej byłoby prowadzić ścieżki proste o prostokątnym przekroju i "pod
> linijkę" jak się robi teraz?

Mam teorię, że w ten sposób starali się uzyskać możliwie dużą (lokalnie)
szerokość ścieżki (mała rezystancja, więc lepiej),
a przy okazji minimalizowali zużycie wytrawiacza.

Prowadzenie ścieżek "pod linijkę" może jest i szybsze, ale niekoniecznie
lepsze:

https://en.wikipedia.org/wiki/TopoR

Pozdrawiam, Piotr

do góry

W dniu 2017-04-11 o 09:51, Marek pisze:
> Z czego wynikało, że kształty ścieżek na pcb z lat 80 u.w. i
> wcześniejszych były takie "wężykowe" z dużymi łukami i częstą zmianą
> szerokości w stylu łezki? Skoro to rysowano ręcznie to nie szybciej i
> taniej byłoby prowadzić ścieżki proste o prostokątnym przekroju i "pod
> linijkę" jak się robi teraz?
>

Po to się tak robiło, aby szybko płynącemu prądowi łatwiej było wyrobić
na zakrętach ;)

--
Pzdr.
Marek

do góry

Marek wrote:

> Po to się tak robiło, aby szybko płynącemu prądowi łatwiej było wyrobić
> na zakrętach ;)

Żarty żartami, ale dokładnie tak jest. Gwałtowne nieciągłości
kierunku ścieżki są źródłem zakłóceń w.cz.

Pozdrawiam, Piotr

do góry

Dnia Tue, 11 Apr 2017 09:51:47 +0200, Marek napisał(a):

> Z czego wynikało, że kształty ścieżek na pcb z lat 80 u.w. i
> wcześniejszych były takie "wężykowe" z dużymi łukami i częstą zmianą
> szerokości w stylu łezki? Skoro to rysowano ręcznie to nie szybciej i
> taniej byłoby prowadzić ścieżki proste o prostokątnym przekroju i
> "pod linijkę" jak się robi teraz?

"pod linijkę" robiło się z krzywika. Pady i pola lutownicze robiło sie
maksymalnie duże bo miedź łatwo się odklejała, zwłaszcza w serwisie -
kleje i laminat były marne. Oszczędzało się na wytrawiaczu a cyna była
tania.
--
Jacek
I hate haters.

do góry

W dniu 2017-04-11 o 09:51, Marek pisze:
> Z czego wynikało, że kształty ścieżek na pcb z lat 80 u.w. i
> wcześniejszych były takie "wężykowe" z dużymi łukami i częstą zmianą
> szerokości w stylu łezki? Skoro to rysowano ręcznie to nie szybciej i
> taniej byłoby prowadzić ścieżki proste o prostokątnym przekroju i "pod
> linijkę" jak się robi teraz?

Chodzi mi po głowie, że projekty robiono wyklejkami, które odklejały się
przy ostrych kątach. Ale to było dawno temu, więc mogę mieć luki w
pamięci :-)

P.P.

do góry

W dniu 11.04.2017 o 10:18, Piotr Wyderski pisze:

>
> Mam teorię, że w ten sposób starali się uzyskać możliwie dużą (lokalnie)
> szerokość ścieżki (mała rezystancja, więc lepiej),
> a przy okazji minimalizowali zużycie wytrawiacza.
>
> Prowadzenie ścieżek "pod linijkę" może jest i szybsze, ale niekoniecznie
> lepsze:
>
> https://en.wikipedia.org/wiki/TopoR
>


Były też proste ścieżki, prowadzone równolegle do krawędzi płytki lub
pod kątem 45 stopni (jak wyszło). To się robiło tak, konstruktor
rysował na kalce w kratkę projekt płytki, jednym kolorem jedną stronę,
innym drugą jak to była płytka dwustronna. Potem dawał to do kreślarzy,
oni mieli takie czarne taśmy klejące (można było kupić w Skali) i
wyklejali na czystej kalce spiętej z tą w kratkę. Potem z tego kliszę i
nmormalne jak teraz się robi pewnie. Były jeszcze oczka, całe obudowy
DIL, okrągłe itp.
W produkcji jednostkowej taki sposób chyba najczęściej stosowano, w
seryjnej te zaokrąglone. Sam tworzyłem rysunki płytek w 1 robocie ;)

do góry

Użytkownik "Paweł Pawłowicz" napisał w wiadomości grup
dyskusyjnych:58ec9b01$0$647$6...@n...neostrada.
pl...
W dniu 2017-04-11 o 09:51, Marek pisze:
>> Z czego wynikało, że kształty ścieżek na pcb z lat 80 u.w. i
>> wcześniejszych były takie "wężykowe" z dużymi łukami i częstą
>> zmianą
>> szerokości w stylu łezki? Skoro to rysowano ręcznie to nie szybciej
>> i
>> taniej byłoby prowadzić ścieżki proste o prostokątnym przekroju i
>> "pod
>> linijkę" jak się robi teraz?

>Chodzi mi po głowie, że projekty robiono wyklejkami, które odklejały
>się przy ostrych kątach. Ale to było dawno temu, więc mogę mieć luki
>w pamięci :-)

Nie wiem, jakie plytki mial Marek na mysli.

W telewizorach, w radiach - tam bylo "plynnie". Sciezki sie dowolnie
krecily, zmienialy grubosc, w modzie byl dosc duzy obszar masy.

Automatycy jak uzywali wyklejek, to juz mieli ladne, rowne sciezki,
choc nie zawsze calkiem proste.

Lagodne zakrzywienie wychodzilo, i moglo byc mniej pracochlonne niz
"ostre" skrety.

J.

do góry

On Tue, 11 Apr 2017 10:55:53 +0200, Piotr Wyderski
<p...@n...mil> wrote:
> Żarty żartami, ale dokładnie tak jest. Gwałtowne nieciągłości
> kierunku ścieżki są źródłem zakłóceń w.cz.

Jednak teraz takich łuków się nie robi jedynie ścieżki-wielokąty.

--
Marek

do góry

Użytkownik "Marek" napisał w wiadomości grup
dyskusyjnych:a...@n...neos
trada.pl...
On Tue, 11 Apr 2017 10:55:53 +0200, Piotr Wyderski
>> Żarty żartami, ale dokładnie tak jest. Gwałtowne nieciągłości
>> kierunku ścieżki są źródłem zakłóceń w.cz.

>Jednak teraz takich łuków się nie robi jedynie ścieżki-wielokąty.

Bo komputery sobie z lukami nie radzily :-)

J.

do góry