W dniu 2013-05-22 11:34, Marek pisze:
> W trakcie przetwarzania zrodził mi się spory problem z mapowaniem tonów.
> Albo Szopa tego nie potrafi, albo ma jakiś błąd, albo ja nie wiem jak
> się to tematu zabrać.

Mniej więcej wygląda to tak: najpierw mamy obraz rzeczywisty, zastany,
widziany przeciętnymi oczyma, od praktycznie zera (środek jaskini,
latarki zgaszone) do mniej więcej 20ev - słoneczne sceny. Samo słońce
oczywiście wykracza poza tę skalę, ale widzimy go jako ''białe'' po prostu.

Teraz matryca musi to zarejestrować i jeśli jest dobra, złapie
kilkanaście ev, z czego nieco mniej będzie miało wartość obrazotwórczą,
a reszta do niczego się nie nada (zbyt niska rozdzielczość użyteczna,
czyli po prostu wszystko ginie w szumie). To, co ponad i poniżej nie
zarejestruje się w ogóle. W praktyce jednak sporo współczesnych matryc
rejestruje większość scen i robi to dobrze. W tym momencie przestaje
mieć znaczenie pojęcie dynamiki rzeczywistej (bo jest związane z
obserwacją).

Kolejno należy skompresować sygnał zarejestrowany w przestrzeni 12/14
bitów do ośmiu i należy to zrobić nieliniowo, zgodnie z estetyką. Na tym
etapie już nic nie ginie, zmniejsza się tylko rozdzielczość tonalna,
który to problem nie ma praktycznie znaczenia (stosuje się mechanizmy
dyfuzji).

W końcu gdzieś ten obraz wyświetlamy albo drukujemy i przedstawiamy
transformację tego, co zobaczył aparat na medium docelowe. Jego własna
dynamika (rzeczywista) nie ma nic wspólnego z dynamiką przedstawioną.
Ważne tylko, aby ta druga została zawarta w ramach wyznaczonych
pierwszą, bo inaczej coś nam przepadnie (cienie albo światła). Nie ma
jednak z tym problemu, bo kompresję możemy przeprowadzać jak chcemy (w
szczególności nawet na tekturę falistą :)
Stąd też np. na kiepskich rzutnikach będziemy w stanie ukazać całą
dynamikę rejestrowaną, ale sam obraz będzie marny, gdyż ograniczony do
znacznie niższej niż ośmiobitowa przestrzeni. Zresztą pojęcie ''bitów''
też nic nie mówi, bo możemy zdjęcia przedstawiać na jednym bicie (na
kolor), byle z dużą rozdzielczością. W końcu tak drukują drukarki.

Do przekształceń można używać krzywych i podobnych narzędzi, ale nie
''jasności/kontrastu'' czy automatów. Patrz na histogram i dbaj, by nic
nie wyciąć poza przestrzeń.

HDRy to trochę inna bajka, ale zawsze jest gdzieś etap, gdy trzeba użyć
oka, a nie automatu.

--
pozdrawia Adam
różne takie tam: http://as.elte-s.com www.facebook.com/smialekadam
/nie chce ci się dziś nic robić? - zwal to na ogólnoświatowy kryzys/