On 2023-09-27, Jarosław Sokołowski <j...@l...waw.pl> wrote:
> Pan Marcin Debowski napisał:
>
>>> To też możliwe. Ja wcześniej pisałem o wielowątkowości. W dzieciństwie
>>> ktoś musiał mi zwrócić uwagę, że to jest niegrzeczne, w trakcie rozmowy
>>> z dorosłym słuchać radia i czytać książkę. Oczywiście statałem się tego
>>> więcej nie robić. W szkole historyczka zachwycała się Napoleonem, że
>>> w trakcie audiencji i wysłuchiwania raportów generałów, dyktował też
>>> sekretarzowi listy. Nie do końca jeszcze rozumiałem, co w tym niezwykłego.
>>> Że niegrzeczne, to już miałem świadomość, ale cesarzowi przecież wolno
>>> więcej niz mnie.
>>
>> Zazdroszcze. Zawsze podziwiałem pianistów, czy innych muzyków, gdzie
>> jedna ręka to, druga tamto i jeszcze jakieś pedały do kompletu. Hałas
>> mi nie przeszkadza, ale pełna wielozadaniowość to dla mnie egzotyka.
>
> Wielowątkowość percepcji i wielozadaniowośc ruchowa to różnie rzeczy.

Dlaczego tak uważasz?

>> Oko jest chyba o tyle specyficzne, bądź przeładowane informacyjnie, że
>> z tego co pamiętam, jest dość wąskie okno czasowe po urodzeniu gdzie w
>> ogóle da się sprawić, żeby niewidomy od urodzenia był w stanie "mózgowo"
>> widzieć. W sensie, jak mózg jest już nieco lepiej ukształtowany to
>> naprawienie fizyczne widzenia nie sprawi, że człowiek zacznie widzieć,
>> przynajmniej w tradycyjnym rozumieniu.
>
> Ze słuchem jest tak samo, a nawet bardziej. Dlatego tak ważna jest
> wczesna diagnostyka niedosłuchu u noworodków (kieyś na to zbierała
> WOŚP). Zaopatrzenie malucha w aparat słuchowy sprawia, że ma szanse
> na opanowanie komunikacji dźwiękowej. Bez tego człowiek przważnie
> nie jest w stanie nauczyć sie języka, również pisanego.

A tego to nie wiedziałem.

--
Marcin