W dniu 2011-10-22 11:43, Araneus Diadematus pisze:
>
> Moja mama już nie protestuję, jak ktoś w TV powie "prąd o mocy 230
> woltów", a ja głośno nazwę go debilem, dupkiem, fiutem, czy inaczej,
> zależnie od humoru.

Mnie w tym względzie wyjątkowo wkurwia obowiązująca w społeczeństwie
głupio pojęta "uprzejmość", polegająca na tym, że idiotom nie mówi się
że są idiotami, żeby ich nie urazić.

Np. w mojej jednej pracy był Ważny Ktoś, który udawał że zna się na
rzeczy, mówiąc np. że RJ-45 oznacza, że wtyczka jest dopasowana do 45
omów. I temu podobne "nowinki", którymi "błyszczał". Kiedyś powiedziałem
mojemu szefowi - powiem mu na osobności, żeby przestał robić z siebie
kretyna. A na to szef - nie, nie mów, bo się obrazi, udawaj że wszystko
jest OK. I zdaniem mojego szefa miałem siedzieć z pokerową miną i
słuchać różnych bzdur. Na szczęście z zupełnie innych powodów rozstałem
się z tamtą pracą.

Ten facet był trochę w stylu ludzi, którzy widząc na opakowaniu jedzenia
konserwant E-xxx myślą, że im większe E, tym bardziej "trujące".
Natomiast wiadomo, że są to tylko numerki przypisane związkom
chemicznym, np. E-300 to witamina C, popularny konserwant napojów.
Czekam tylko okazji, jak spotkam jedną taką babę, która swoje dzieci
karmi witaminą C w tabletkach "bo to zdrowo" (jakby w dzisiejszym
świecie komukolwiek brakowało witaminy C), żeby jej powiedzieć - ale
wiesz że te tabletki zawierają konserwant E-300? Ta baba wie, że
witamina C to "zdrowie" a substancje E-xxx to "trucizna", więc ciekawy
jestem, jak zareaguje na taki paradoks, który dla jej móżdżku może być
za trudny.