io <i...@o...pl.invalid> wrote:

> Podaje Ci kiedy ktoś jest dostępny a kiedy nie.

Tego akurat nie lubię, sam mam ukryty status wszędzie gdzie się da (w
pracy się nie da, bo mocno mi na to narzekali). Jak jestem dostępny to nie
znaczy, że mam czas zająć się daną rzeczą, odpisywać, itd. a to jednak
wyzwala jakąś presję.

Jak jeszcze korzystałem z Messengera to ludzie wiedzieli, że to, że jestem
na FB, wrzucam posty itd. nie znaczy, że odpiszę im na Messengerze (nie
widzieli, czy przeczytałem wiadomość, bo miałem to zablokowane dodatkiem;
jakby widzieli, to byłaby to dodatkowa presja i inwazja w moją
prywatność).

>> Nie, ale jakby mi w realu ktoś umarł, to pewnie bym zauważył.
>
> Zauważyłbyś jak chodził po twoim mieszkaniu, ale jak po sąsiednim to już
> niekoniecznie. Kiedy sąsiad zmarł to przyjąłem to ze zdziwieniem bo
> myślałem, że już dawno nie żyje :-)

Ale jakby chodził np. w pracy, albo przychodził na jakieś cykliczne
spotkania, to już bym zauważył.

Z drugiej strony może i masz rację, dowiedziałem się że jednego gościa u
nas wylali jakoś mniej więcej po roku, jak wspomniałem komuś, że coś dawno
go nie widziałem.

> Nie, że ciężko mi wysłuchać czegoś dłuższego bym nie przełączył na inne.
> Niekiedy słucham muzyki będąc w ruchu, by mieć coś sensownego w głowie
> :-)

To ja zwykle nie przełączam. Leci na słuchawkach, ale mentalnie w tle.

--
Starszy facet, zmartwiony myślą o śmierci, przychodzi do lekarza i pyta:
- Panie doktorze jeżeli ja przestanę pić, palić i pieprzyć - to czy ja
będę dłużej żył?
- Pewnie tak, odpowiada doktor, tylko po co?!