Użytkownik "V.L.Pinkley" <v...@g...com> napisał w wiadomości
news:34ced2a7-761b-4bcb-8dc8-e2e9e94bc5fc@googlegrou
ps.com...
użytkownik HF5BS napisał:
>> Sprawę rozwiązała by komunikacja
>> fotoelektryczna, można by do niej wykorzystać zmodyfikowaną latarkę LED.

> Już widzę jak ślęczysz przed nadajnikiem i próbujesz wcelować
> wiązkę, no dobrze a kto wceluje po drugiej stronie?

A przeczytałeś, jakie uwarunkowania postawiłem? I dlaczego tak? Raczej
nie... A powód jest bardzo istotny i to on najbardziej warunkuje, że
światłem. Nie będzie żadnego celowania wiązek, bo wiązek nie będzie, choć to
latarka, ale akurat zrobiona od początku do potrzeb "projektu".
Podpowiadam - diody będą umieszczona na lekko wypukłym wycinku kuli i ich
światło nie będzie skupiane. Reszta gdzieś na poczatku wątku.
Podpowiem - łączność radiowa w długim wąskim tunelu bardzo szybko siada.
Zesrasz się, a fali nie złapiesz. A potrzeba łączyć się daleko dalej.

> Wyciągnij wnioski z tego filmu i kup se SiBi. Szkoda czasu na pierdoły.

Muszę zająć czymś ręce (mniejsza o powód). Do wyboru mam - a. zrobić ten
komunikator, b. zwalić konia.
Chyba wiadomo, czym zajmie się uczestnik pl.misc.elektronika...?

> https://youtu.be/QmBsRMxTuMY

http://www.polarimage.fi/ gorąco polecam wszystkim.

--
Wyobraź pan sobie taką sytuację, pracujesz pan do 67 roku życia,
co miesiąc wpłacasz 1000 złotych na ZUS, później dostajesz
700 złotych miesięcznie emerytury. I kto jest złodziejem?
(C) Kabaret Neo-Nówka.

do góry

HF5BS pisze:

> zestawię może te ogniwka z lampek, jakiś oscyloskop przydałby się,
> miałem jakiegoś małego ruska, ale już nie mam, ogniwka w światło
> migających lampek i patrzymy, czy dostajemy to co chcemy, no, tak,
> aby pojemności własne tego nie zjadły... a może hmm... nie...
> całkowanie zostawię jednak wzmacniaczowi, bądź dołączonemu do ogniw(a)
> kondziołkowi... Na razie niech to ruszy. Może jakiemuś staremu
> tranzystorowi odpiłuję dekielek, może... jest szerokie i głębokie...

Piłowanie tranzystora to może był dobry pomysł, ale za czasów
Wojciechowskiego. Natomiast warto wiedzieć o możliwości rozmnażania
ogniwek przez podział. Odłamany niewielki fragment płytki świetnie
robi za małą fotodiodę. Tylko trzeba wybrać ułomek z fragmentem
elektrody na powierzchni, by móc się w nią wlutować. Od spodu jest
wszędzie metalizacja. Mniejsza powierzchnia, to mniejsza pojemność,
co się przekłada na częstotliwości graniczne. Zresztą te ogniwa
w chińskich lampkach też są często efektem podziału -- ta co kiedyś
oglądałem były cięte z gotowych modułów 15x15cm.

--
Jarek

do góry

Użytkownik "Adam" napisał w wiadomości grup
>A coś takiego typu foto-linia nie było swego czasu właśnie w jakichś
>"Nowoczesnych Zabawkach" czy "Między zabawą a fizyką"?
>Tyle, że były wykorzystane soczewki, aby punktowo świecić i wąsko
>odbierać.

Byly, ale czy to bylo realizowalne, czy tylko fantazja autora ?

Niemcy bodajze w czasie IIws uzywali podobnych maszynek i moze stad
pomysl,
ale jak sobie patrze na bezwladnosc halogenowej zarowki, to
podejrzewam fantazje.

Pisal o uzyciu zarowek na maly prad - te beda szybsze, ale mocy
podejrzewam ze nie starczy odbiornikowi.

Byl tam jeden pomysl ciekawy - membrana z folii (dzis uzylbym
metalizowanego plastiku), ktora w miare wyginania strumien skupiala i
rozpraszala.
Ale to chyba za slabo moduluje.

Niemcy prawdopodobnie zrobili to tak, ze do czegos typu glosnik,
dolozyli przeslone, ktora poruszajac sie w zogniskowanym przez
soczewke strumieniu swiatla dosc silnie zmieniala jasnosc. Podobny
system byl chyba w kinach na filmach dzwiekowych.


J.

do góry

Użytkownik "Jarosław Sokołowski" napisał w wiadomości grup
dyskusyjnych:s...@f...lasek.waw.p
l...
>No więc właśnie tu nie ma co kombinować. Fotodioda włączona wprost
>w wejście wzmacniacza operacyjnego (z ewentualnym niewielkim
>napięciem
>polaryzującym w kierunku przewodzenia) zapewnie dobra liniowość od
>zera do napięcia zasilania. Nic tu się lepiej nie wykombinuje.

Z duzym napieciem polaryzujacym w kierunku zaporowym.

Duze napiecie zmniejsza pojemosc fotodiody, a to wlasnie prad zaporowy
jest w miare liniowy w zaleznosci od oswietlenia.

Tu macie przyklad
www.ti.com/lit/ug/tidu535/tidu535.pdf

Choc on akurat ma bardzo male napiecie.

J.

do góry

W dniu 18.03.2017 o 15:46 HF5BS <h...@...pl> pisze:

> a łączności radiowej (pasmo 2m) za cholerę nie ma

A na innych pasmach? Ani CB ani PMR?

--
SW3
----
Państwo to wielka fikcja, dzięki której każdy usiłuje żyć kosztem innych.
/Bastiat

do góry

HF5BS <h...@...pl> wrote:

> Chodzi mi o urządzenie, do fotoelektrycznego porozumiewania się na spore
> odległości, np. chodzi mi o korytarze Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego,
> gdzie latarkę widać, a łączności radiowej (pasmo 2m) za cholerę nie ma.

2m nie działa, a KF?

> I ile taki fotoopornik może wydolić odbieranego migania? Wystarczyło by mi
> tak do 100 kHz, choć jeśli czy fotoogniwo, czy fotoopornik umożliwią wiecej
> (a jak szybko pomiga zwykła biała, czy podczerwona dioda LED? Podkreślam -
> zwykła, choć możliwie najjaśniejsza), to się nie pogniewam.

Chcesz mieć nośną 100kHz i na niej głos (AM? FM? PWM? SSB?), a po drugiej
stronie wąski filtr? Ma być simpleks, półdupleks, pełny dupleks?

> Zewnętrzne światła nie będą przeszkadzać. Myślałem o wykorzystaniu
> diod IR i odbiornika tegoż z OTV, ale czy da mi odpowiednią czułość i
> zasięg?

Jako odbiornik użyj fotodiody - może być na IR (z filtrem), tylko nie
wiem, czy znajdziesz odpowiednio jasną diodę (lub diody) IR. Ewentualnie
kilka(naście) diod IR i soczewka...

--
http://www.chmurka.net/

do góry

Jarosław Sokołowski <j...@l...waw.pl> wrote:

> Skoro już mamy laser do celowania, to czemu nie wykorzystać go do
> transmisji?

Ciężko będzie trafić w odbiornik... poza tym jest ryzyko trafienia kolegi
w oko.

> Kupiłem trzy dni temu w internecie za pół stówy zielony
> wskaźnik laserowy 532 nm. Świeci w niebo aż miło.

Uważaj tylko, żebyś przypadkiem nie trafił jakiegoś samolotu, bo to się
potrafi zemścić nawet na osiem lat...

--
http://www.chmurka.net/

do góry

Pan Adam Wysocki napisał:

>> Skoro już mamy laser do celowania, to czemu nie wykorzystać
>> go do transmisji?
>
> Ciężko będzie trafić w odbiornik... poza tym jest ryzyko
> trafienia kolegi w oko.

W przypadku lasera celowniczego jest takie samo ryzyko.

>> Kupiłem trzy dni temu w internecie za pół stówy zielony
>> wskaźnik laserowy 532 nm. Świeci w niebo aż miło.
>
> Uważaj tylko, żebyś przypadkiem nie trafił jakiegoś samolotu,
> bo to się potrafi zemścić nawet na osiem lat...

Przypomniała mi się stara anegdotka o ruskim żołnierzu, co po
wyzwoleniu miasta stanął na środku rynku i z radości puścił
na wiwat serię z pepeszy. Gdy go upomnieli, że może tym kogoś
zabić, tłumaczył "tawariszcz, ja frontowy sałdat, my w okopach
celujemy w giermańca, a i tak nie nada trafić, no a jak tu tak
przypadkiem...".

Pilotowi w oko, to przy lądowaniu, poziomo. Świecenie od dołu
raczej krzywdy nie zrobi. Zresztą za wysoko. Jako jedno z
zastosowań tego lasera wymieniają na pudełku wskazywanie
gwiazd na niebie.

Jarek

--
Nic tak nie cieszy, jak seria z pepeszy.

do góry

Użytkownik "Jarosław Sokołowski" napisał w wiadomości grup
Pan Adam napisał:
>> Co ciekawe, po przejściu na dźwięk cyfrowy w zasadzie niewiele się
>> zmieniało - źródłem światła był laser a nie żarówka.

>Zmieniło się po stronie nadawczej (zapisującej). Teraz mamy diody
>laserowe,
>które łatwo dają się sterować przebiegami zmiennymi. Z żarówka się
>tak
>nie dało, więc stosowano modulatory światła. Albo mechaniczne, czyli
>taka
>przesłona ruszająca się jak membrana w głośniku, albo komórki Kerra.

A jak to z tymi laserami ?
Bo w wielu publikacjach widac ze te komorki Kerra nadal uzywane.
Tudziez inne pomysly modulatorow.
Czyzby modulacja przez zasilanie LED laserow wcale tak dobrze nie
wychodzila ?


Tu ciekawa praca
https://www.osapublishing.org/oe/viewmedia.cfm?uri=o
e-23-12-16232&seq=0

Osiagneli 2.6GHz, 4Gb/s

J.











Kiedyś mogło się wydawać, że ostatnia pozostałością techniki lampowej
będą
kineskopy. Te już wymarły, więc można by sądzić, że jest po ptokach.
Ale
wciąż produkowane są fotopowielacze. Hamamatsu, wcześniej wspomniane,
na
przykład robi. Fotopowielacz z palcem w dupie osiąga czułość jednego
fotonu.

--
Jarek

do góry

Pan J.F. napisał:

>>> Co ciekawe, po przejściu na dźwięk cyfrowy w zasadzie niewiele się
>>> zmieniało - źródłem światła był laser a nie żarówka.
>> Zmieniło się po stronie nadawczej (zapisującej). Teraz mamy diody
>> laserowe, które łatwo dają się sterować przebiegami zmiennymi.
>> Z żarówka się tak nie dało, więc stosowano modulatory światła.
>> Albo mechaniczne, czyli taka przesłona ruszająca się jak membrana
>> w głośniku, albo komórki Kerra.
>
> A jak to z tymi laserami ?
> Bo w wielu publikacjach widac ze te komorki Kerra nadal uzywane.
> Tudziez inne pomysly modulatorow.
> Czyzby modulacja przez zasilanie LED laserow wcale tak dobrze
> nie wychodzila ?

Przy zastosowaniach związanych z zapisem dźwięku modulacja zasilania
lasera oczywiście wystarcza. Jeśli chce się wyciągnąć jak najwięcej
ze światłowodowej linii telekomunikacyjnej, to modulacja wygrywa.

--
Jarek

do góry