> > Wolfram:
>
> Niestety ciezko go wdrożyć,

Na RaspberryPi jest już wdrożony. Akurat do gapienia się na ciśnieniomierz w piwnicy.

> > Map[
> > Function[p,
> > N@ArcTan[Divide @@ Reverse[(p - ImageDimensions[img2]/2)]]/Degree
> > ],
> > blacks
> > ] // Median

> Co to w zasadzie robi? Wcześniejsze funkcje to tylko prosta obróbka
> obrazu, ale tutaj troche niejasne, nie znam składni Wolframa. Tylko
> arctang liczysz z pixeli? Co to za mapa?

Z wcześniejszych obliczeń, blacks to lista pozycji czarnych punktów, np. taka
(powiedzmy, że są 3 punkty obok siebie):

{{42,65},{43,65},{43,66}}

Powiedzmy, że obrazek ma 200x200, więc środek ma w punkcie {100,100}. Taką wartość
dostajemy z ImageDimensions[img2]/2.
Trzeba znaleźć wektor ze środka obrazka (bo wcześniejsze obliczenia były po to, żeby
środek obrazka był w osi wskazówki) do tych czarnych punktów - to robi odejmowanie (p
- ImageDimensions[img2]/2), jeśli p jest jednym z punktów z listy. Dalej liczymy
normalnie ArcTan[y/x] tego wektora, ale skoro mamy {x,y}, to trzeba odwrócić
kolejność (Reverse) i zamienić parę na dzielenie (Divide). Wynik chcemy w stopniach -
dzielimy przez Degree, co jest stałą oznaczajacą ilość radianów w stopniu. Mapa robi
to wszystko dla każdego punktu z listy. Na sam koniec (notacja post-fix) jest
wybierany środkowy wynik, na wypadek gdyby trafiła się jakaś "mucha" gdzieś.
Można się jeszcze zastanowić, w którym kwadrancie są te punkty, bo to wpływa na znak
kąta.

> Robiłem kilka analiz tego typu róznymi metodami i zazwyczaj proste
> liczenie pixeli wybija sobie zęby o pierwszą muchę

Właśnie nie. Można nawet przyjąć jakąś oczekiwaną liczbę pikseli z tej analizy. Jak
jest ich za dużo, to masz muchę i odrzucasz pomiar. Jak jest ich tyle, co trzeba, to
jest ok (albo się urwała wskazówka i jest mucha udająca wskazówkę - ale takiego
sabotażu niczym się nie obsłuży).

> Transformata [...]

Szkoda liczenia.

--
Maciej Sobczak * http://www.inspirel.com