Pan J.F. napisał:

>> Gdyby gdzieś w latach siedemdziesiątych student na egzaminie opowaidał,
>> że przez dwudrutową linię telefoniczną długości kilku kilometrów można
>> przesłać program telewizji kolorowej, w dodatku bez żadnego śnieżenia,
>> a do tego towarzyszący dźwięk stereo Hi-Fi -- to by zaraz z tego egzaminu
>> wyleciał (jeśli nie za nieuctwo, to za picie przed egzaminem).
>
> No, mnie troche pozniej uczono o linii ... Goubau (?), ktora po jednym
> drucie mogla nadawac program do tego nadajnika TV, wiec moze nie tak
> pijany.

Przecież to całkiem inna isytuacja. Falowód, dopasowany drucik, dolna
graniczna częstotliwość etc. A nie dwa byle jakie kabelki, sztukowane
w wielu miejscach, czasem może nawet przerwane -- a i tak działa.

> A swoja droga - co sie zmienilo ? Druty te same, izolacje prawie te
> same, czestotliwosci nie jakies kosmiczne - w latach 70-tych tez
> powinno byc do zrobienia. Tylko po co - na jeden program TV ?

Raczej nie do zrobienia. Bo co by przeliczało ten sygnał? Odra 1305 by
nie dała rady, obojętne ile w niej złota. To jest sukces informatyki
(w sensie algorytmów) i informatyki (w sensie mikroprocesorów).

A po co? Przecież to było wtedy marzenie -- przesyłać bez zniekształceń
dowolny sygnał na dowolną odległość.

--
Jarek