Pan Dariusz K. Ładziak napisał:

>>>>> Czek był najwygodniejszą formą pobrania pieniędzy ze swojego konta.
>>>>
>>>> Ja w tamtym czasie wchodziłem do banku (nie tego, innego), mówiłem na
>>>> przykład tak: "dzień dobry, proszę o tysiąc złotych" -- i bez żadnego
>>>> wypisywania czeków dawali mi w kasie co chciałem. Uważam, że to jeszcze
>>>> wygodniejsza forma.
>>>
>>> Asygnata wygodniejsza od czeku? W obcym banku na początku lat
>>> dziewięćdziesiątych? No cuda, panie, cuda... Prowizja jak stąd do
>>> Ameryki, czekanie aż się do banku prowadzącego rachunek dodzwonią
>>> - a czek z ręki do ręki (no czasem prowizja też potrafiła być
>>> zniechęcająca), zabrać gotówkę i iść...
>>
>> Nie w obcym banku, lecz w swoim. Nigdzie nie musieli więc dzwonić,
>> a prowizja była zerowa. Znali tam człeka, więc o dowód nie pytali.
>> Wystarczyło zabrać gotówkę i iść... Nawet nie trzeba było mówić,
>> że jak nie dadzą, to się wszystkich powystrzela (na amerykańskich
>> filmach tak przeważnie jest).
>
> A, we własnym, małym oddziale... Czyli przywiązanie chłopa do ziemi...

Jakie tam przywiązanie. Gdzieś dalej można było choćby czek wypisać
i na poczcie zrealizować. A z czasem użyć karty. Ale tak jak na miejscu,
było najwygodniej.

--
Jarek