Użytkownik Jarosław Sokołowski napisał:
> Pan Dariusz K. Ładziak napisał:
>
>>>>>> Czek był najwygodniejszą formą pobrania pieniędzy ze swojego konta.
>>>>>
>>>>> Ja w tamtym czasie wchodziłem do banku (nie tego, innego), mówiłem na
>>>>> przykład tak: "dzień dobry, proszę o tysiąc złotych" -- i bez żadnego
>>>>> wypisywania czeków dawali mi w kasie co chciałem. Uważam, że to jeszcze
>>>>> wygodniejsza forma.
>>>>
>>>> Asygnata wygodniejsza od czeku? W obcym banku na początku lat
>>>> dziewięćdziesiątych? No cuda, panie, cuda... Prowizja jak stąd do
>>>> Ameryki, czekanie aż się do banku prowadzącego rachunek dodzwonią
>>>> - a czek z ręki do ręki (no czasem prowizja też potrafiła być
>>>> zniechęcająca), zabrać gotówkę i iść...
>>>
>>> Nie w obcym banku, lecz w swoim. Nigdzie nie musieli więc dzwonić,
>>> a prowizja była zerowa. Znali tam człeka, więc o dowód nie pytali.
>>> Wystarczyło zabrać gotówkę i iść... Nawet nie trzeba było mówić,
>>> że jak nie dadzą, to się wszystkich powystrzela (na amerykańskich
>>> filmach tak przeważnie jest).
>>
>> A, we własnym, małym oddziale... Czyli przywiązanie chłopa do ziemi...
>
> Jakie tam przywiązanie. Gdzieś dalej można było choćby czek wypisać
> i na poczcie zrealizować. A z czasem użyć karty. Ale tak jak na miejscu,
> było najwygodniej.

Czyli jednak czek...

--
Darek