Adam Górski wrote:

> Szczerze mówiąc, pierwszy raz zwróciłem uwagę że dla led podawane jest
> Vz. Sprawdziłem inne katalogi z których korzystam i takich parametrów
> zwykle nie ma np.
> https://www.kingbrightusa.com/images/catalog/SPEC/AP
TD1608CGCK.pdf
> Zwykle ograniczam się do nieprzekraczania max wartości katalogowych i
> wtedy mogę polegać na określonym MTFB.

I zwykle bardzo dobrze robisz, natomiast czasami zysk może znacznie
zrekompensować utraconą cnotę estetyki. Warto wykazać elastyczność.

> Wybacz, nie mogę się zgodzić z tym że przekraczanie "Absolute maximum
> rating" jest właściwe nawet jeżeli Vz jest dobrze zdefiniowane.

Absolute Maximum Ratings nie zawsze oznaczają wartości destruktywne.
Spora ich część to tylko gwarantowane ograniczenia, w ramach których
element zachowuje się tak, jak byśmy od niego oczekiwali. W przypadku
diody będą to własności zaworowe -- poniżej 5V na pewno nie zacznie
ona przewodzić, to Ci producent gwarantuje i możesz na tym polegać
projektując swój układ w ramach tych ograniczeń. Ale to wcale nie
znaczy, że powyżej 5V wbudowany w diodę komparator zdetonuje zatopiony w
strukturze ładunek trotylu. Jedynie dioda zacznie przewodzić. Absolutną
świętością jest natomiast Pd -- z tym nie wolno sobie pogrywać.

Szczególnie jaskrawo widać to w MOSFETach, teraz co drugi jest
"avalanche-rated", a kiedyś tego nie było. A zjawisko jest to samo: niby
jest V_DS_max, ale jak powyżej niego tranzystor przebije, to element ma
obowiązek przeżyć, jeśli energia przebicia nie była większa niż jakieś
maksimum. Każdy MOSFET ujdzie z życiem z takiego przebicia, tylko
czasami nie wiadomo, gdzie są granice energii. Można kupić taki z
gwarancją, można przyjąć 0, co Ty proponujesz konserwatywnie zrobić,
można też to sobie samemu zmierzyć i "docharakteryzować" datasheet.
Kwestia kosztu.

Ta praktyka jest powszechniejsza niż myślisz, i to nie tylko wśród
chińskiego śmiecia, lecz też w topowych przyrządach pomiarowych.
Np. taniemu tranzystorowi przewidzianemu do odchylania poziomego można
wpompować w bazę prąd rzędu 100A, a on zachowa się jak dioda SRD i
stanie się pięknym źródłem ultrakrótkich impulsów.

> Z jednym egzemplarzem będzie ok z drugim nie. Do tego dochodzi rozrzut
> produkcyjny i zakres temperatury pracy. Po co sobie utrudniać.

Bo dioda zabezpieczająca to jest pół centa zbędnego wydatku, a skala
produkcji to miliard sztuk. Albo dlatego, że z lektury datasheetów
wynika, że potrzebny element nie istnieje, choć 90% egzemplarzy
spełnia wymagania (np. prądy upływu potrafią być zawyżone milion razy,
bo nikomu się w fabryce nie chce ich mierzyć dla promila zastosowań
-- to sobie ludki mierzą same. I to nie byle jakie ludki: Agilent,
Tektronix itp.).

> Próbki z rolki , próbki z partii, w jakimś zakresie temperatur, przez
> jakiś czas itd.

Dlatego nie robisz tego na pałę, tylko budujesz model statystyczny albo
wręcz sprawdzasz każdy egzemplarz z osobna.

> Może nie wybuchnie , ale też nie koniecznie będzie świecić.

Jeżeli nie będzie świecić 1 na 10000, to w sumie w czym problem?
Wady lutowania też się przecież zdarzają. Przyjdzie klient i mu
wymienimy na sprawne. Klient chciał tanio, to ma tanio.

Pozdrawiam, Piotr