Pan Mateusz Viste napisał:

>> W Polsce w samej końcówce tych lat (a może na początku 90) zakupiono
>> dla wszystkich urzędów skarbowych komputery marki Bull. Promocja
>> była, trzeba brać, bo nie wiadomo, czy się powtórzy.
>> Oprogramowania do tego żadnego. No ale oprogramowanie to drobiazg,
>> tego nawet nie widać, nie to co taki solidny mebel jak komputer Bull.
>
> Jeśli mowa o początku lat 80-tych, czy nawet ich środku, to wybór
> niekoniecznie musiał być oczywisty... Nagle ta cała "rewolucja
> mikro-komputerów" się pojawiła, modeli zatrzęsienie i bądź tu mądry.
> Oprogramowanie tak czy inaczej trzeba napisać swoje, bo przecież
> zachodni imperialista i tak nie ogarnie potrzeb socjalistycznej
> administracji. A dewiz niedobór, więc jeśli dałoby się wyrwać tanio
> jakieś komputery - jakiekolwiek - to czemu nie?

Przełom lat 80/90. To również koniec socjalistycznej administracji.
Sprytny marketing, posiłkując się hasłami w rodzaju "nie ma jutra
bez komputra" wcisnął naszej nowej administracji ten Bullshit.

>> Pozatym była możliwość (nawet w tych starszych) załadowania swoich
>> znaków, tak jak w kartach EGA/VGA. Nie trzeba było drukować zacofaną
>> metodą.
>
> Z tego co pamiętam to w LX-800 jednak się nie dało. Miałem pokaźny
> podręcznik (otrzymany wraz z drukarką) m.in. z listingiem wszelkich
> kodów ESC/P, kilka razy go przestudiowałem i nie znalazłem niczego
> takiego. Były za to jumpery z tyłu drukarki, pozwalające wybrać jedną
> z kilku dostępnych stron kodowych. Żadnej polskiej.
> Ostatecznie dokumenty drukowałem w trybie graficznym (nie spieszyło
> mi się), więc brak polskiej strony kodowej nie był w sumie problemem.

https://files.support.epson.com/pdf/lx810_/lx810_u1.
pdf

Tu piszą (str. 115), że "User-defined Characters" tam istniały,
ale fakt, że mocno ograniczone.

Co do drukowania graficznego, to już na samym początku lat 80 pojawił
się pod DOS-em bardzo fajny program "LetriX". Coś jak późniejsze GDI,
win-drukarki. Przechwytywał przerwanie od drukowania i wpuszczał do
drukarki tekst przerobiony na gafikę. Dało się nakarmić go różnymi
fontami, z rozmailtymi krojami, wielkościami i kodowaniem. Można tym
było strrować wplatając w tekst jakieś esc-sekwencje. Ponadto po
wciśnięciu dwóch shiftów na raz wyskakiwał na kekran panel ręcznego
sterowania tym wynalazkiem.

>> Raczej ładował całą zawartość generatora znaków, nawet tych ASCII.
>
> Sprawdziłem. Wyedytowałem ega.cpi, dodając kreseczkę nad a.
> Załadowałem CPI - wszystkie 'a' mają kreseczkę. Załadowałem egapl -
> polskie ogonki się pojawiły, moje 'a' dalej z kreseczką, ale 'ą' nie.
>
> https://imgpile.com/i/IMUwQi
>
> Wniosek: egapl nie dotyka 'dolnych' znaków ASCII (i też nie ogranicza
> się do domalowania ogonków, to musiał robić inny program ale nie powiem
> który - przeszukałem swoje archiwa i nic nie znalazłem).
>
>> Jak się miało lekko nietypową kartę VGA, to w czasie uruchamiania
>> programu widać było zmianę na ekranie.
>
> Na pewno z egapl.exe takie cuda? Z mojego powyższego testu wynikałoby,
> że nie... Natomiast tak się działo zdecydowanie podczas ładowania
> całej strony kodowej (MODE CON CP...).

Widać z tego, że nie. Teraz poguglałem -- i znalazłem sporo takich
programów. Nie wszystkie tak marne, jak opisywałem. Ale w latach 80
i na początku 90 z guglowaniem było słabo, człek nie wiedział co inni
piszą, więc sam odwalał robotę.

>> Gdyby nie wspomnienie o pliku CZYTAJ.TXT, to bym pomyślał, że to mój.
> A to publiczna sprawa była? Gdzieś da się znaleźć jeszcze? Chętnie
> pooglądałbym.

Publiczna w tym sensie, że jak kto przyszedł z dyskietką, to mu dawałem.

>> Mnie się takich opisów nigdy nie chciało robić, bowiem oszczędny w
>> słowie jestem.
>
> W niechęć do pisania dokumentacji jestem w stanie uwierzyć.
> W to drugie nie. :)

Przecież piszę wyłącznie to, co niezbędne i konieczne.

--
Jarek