Paweł Pawłowicz wrote on 19.10.2020 21:52:

> Parę lat temu, z chęci powrotu do czarnych płyt, zmajstrowałem korektor
> RIAA (według schematu z książki Junga o wzmacniaczach operacyjnych
> dostępnej na stronie Analog Devices). Po wpakowaniu do gramofonu pięknie
> buczał. Naprędce zlutowałem ekran (ze starego, fenolowego laminatu), i
> równie naprędce zapomniałem go podłączyć. Efekt był powalający ;-) Po
> dolutowaniu małego kabelka łączącego masę płytki z ekranem jest super.
> Niepodłączony ekran pięknie ściągał brum. I nie trzeba było żadnych
> gigaherców.

Ale wiesz, że twój ekran nie był klatką Faradaya?

do góry

Dnia Mon, 19 Oct 2020 21:41:12 +0200, Paweł Pawłowicz napisał(a):

> W dniu 19.10.2020 o 19:32, Jacek Maciejewski pisze:
>> Dnia Mon, 19 Oct 2020 18:31:22 +0200, Paweł Pawłowicz napisał(a):
>>
>>> W dniu 19.10.2020 o 18:05, Piotr Gałka pisze:
>>>> W dniu 2020-10-19 o 17:29, Paweł Pawłowicz pisze:
>>>>
>>>>>>   Skąd pomysł że niepodłączona do niczego klatka nie ma jakiegoś
>>>>>> własnego
>>>>>> potencjału?
>>>
>>> Nie przedstawiałem takiego pomysłu.
>> Owszem, wprost nie przedstawiłeś. Ale powiedziałeś że potencjał musi być
>> *nadany* przez połączenie klatki przewodem z inną metalową masą o innym
>> potencjale, tak jakby potencjał klatki w tym przypadku grał inną rolę
>> niż gdyby ona nie była połaczona z czymś innym. Tymczasem to co się
>> dzieje w klatce jest niezależne od tego co się dzieje na zewnątrz. I na
>> tym polega jej istota, więc jej potencjał może być dowolny i
>> przypadkowy.
>
> Zgoda. Ale dotyczy to sytuacji, gdy potencjał klatki jest stały. Jeśli
> potencjał klatki się zmienia,
Nieprawda. Jeśli wewnątrz klatki umieścimy źródło pola e.m. to jego stan
nie będzie zależał od chwilowego potencjału klatki względem dowolnego
zewnętrznego punktu. Jeśli wnętrze będzie puste, natężenie pola e.m. (w
zakresie częstotliwości radiowych) oraz statycznego pola elektrycznego
będzie zero bez względu na chwilowy potencjał klatki względem dowolnego
zewnętrznego punktu.

>a wnętrze klatki nie jest jednorodne,
> pojawiają się kłopoty.
Tego nie kumam, podkręć jasność.
--
Jacek
-I hate haters-

do góry

W dniu 19.10.2020 o 22:52, Jacek Maciejewski pisze:
> Dnia Mon, 19 Oct 2020 21:41:12 +0200, Paweł Pawłowicz napisał(a):
>
>> W dniu 19.10.2020 o 19:32, Jacek Maciejewski pisze:
>>> Dnia Mon, 19 Oct 2020 18:31:22 +0200, Paweł Pawłowicz napisał(a):
>>>
>>>> W dniu 19.10.2020 o 18:05, Piotr Gałka pisze:
>>>>> W dniu 2020-10-19 o 17:29, Paweł Pawłowicz pisze:
>>>>>
>>>>>>>   Skąd pomysł że niepodłączona do niczego klatka nie ma jakiegoś
>>>>>>> własnego
>>>>>>> potencjału?
>>>>
>>>> Nie przedstawiałem takiego pomysłu.
>>> Owszem, wprost nie przedstawiłeś. Ale powiedziałeś że potencjał musi być
>>> *nadany* przez połączenie klatki przewodem z inną metalową masą o innym
>>> potencjale, tak jakby potencjał klatki w tym przypadku grał inną rolę
>>> niż gdyby ona nie była połaczona z czymś innym. Tymczasem to co się
>>> dzieje w klatce jest niezależne od tego co się dzieje na zewnątrz. I na
>>> tym polega jej istota, więc jej potencjał może być dowolny i
>>> przypadkowy.
>>
>> Zgoda. Ale dotyczy to sytuacji, gdy potencjał klatki jest stały. Jeśli
>> potencjał klatki się zmienia,
> Nieprawda. Jeśli wewnątrz klatki umieścimy źródło pola e.m. to jego stan
> nie będzie zależał od chwilowego potencjału klatki względem dowolnego
> zewnętrznego punktu.

W sytuacji statycznej tak. Przy zmianach potencjału klatki już nie.
Klatka powinna mieć stały potencjał, nieważne jaki, ważne, że niezmienny
w czasie. Najprościej ją uziemić.

Jeśli wnętrze będzie puste, natężenie pola e.m. (w
> zakresie częstotliwości radiowych) oraz statycznego pola elektrycznego
> będzie zero bez względu na chwilowy potencjał klatki względem dowolnego
> zewnętrznego punktu.

Tu zgoda. Ale zakładam, że założyciel wątku chce coś tam włożyć. I że to
coś będzie miało inną przenikalność elektryczną niż powietrze.

> >a wnętrze klatki nie jest jednorodne,
>> pojawiają się kłopoty.
> Tego nie kumam, podkręć jasność.

Prawo Gaussa.

P.P.

do góry

W dniu 19.10.2020 o 22:33, Zbych pisze:
> Paweł Pawłowicz wrote on 19.10.2020 21:52:
>
>> Parę lat temu, z chęci powrotu do czarnych płyt, zmajstrowałem korektor
>> RIAA (według schematu z książki Junga o wzmacniaczach operacyjnych
>> dostępnej na stronie Analog Devices). Po wpakowaniu do gramofonu pięknie
>> buczał. Naprędce zlutowałem ekran (ze starego, fenolowego laminatu), i
>> równie naprędce zapomniałem go podłączyć. Efekt był powalający ;-) Po
>> dolutowaniu małego kabelka łączącego masę płytki z ekranem jest super.
>> Niepodłączony ekran pięknie ściągał brum. I nie trzeba było żadnych
>> gigaherców.
>
> Ale wiesz, że twój ekran nie był klatką Faradaya?

Przy 50Hz można by dyskutować. Ale to nic nie zmienia w temacie.
Niepodłączony kawałek metalu może narobić kłopotów.

P.P.

do góry

Paweł Pawłowicz wrote:

> Syf lezący z zewnątrz może zmienić potencjał całej "klatki". A wtedy
> przelezie do środka.

Nie przelezie. Syf z wnętrza przenosi się na zewnątrz, ale zewnętrzny do
wewnątrz nie przełazi. Taka magia.

A zupełnie niezależnie: do czego w kosmosie podłączona jest Ziemia, że
podłączenie klatki do (Z|z)iemi ma coś zmienić?

Pozdrawiam, Piotr

do góry

Paweł Pawłowicz wrote:

> To, co w środku, zmienić ładunku nie może.

Przecież może. Ładunek ze środka wyskoczy na zewnątrz tej sfery (ze
znakiem przeciwnym)*

> Ale to, co na zewnątrz, może
> zmienić potencjał całej klatki.

Nie przenosząc się jednak do środka.

Pozdrawiam, Piotr

*) Mam całkę i nie zawaham się jej użyć, więc bezcelowo nie komplikujmy
kształtu. ;-)

do góry

Paweł Pawłowicz wrote:

> Zgoda. Ale dotyczy to sytuacji, gdy potencjał klatki jest stały. Jeśli
> potencjał klatki się zmienia, a wnętrze klatki nie jest jednorodne,
> pojawiają się kłopoty.

Klatka to jest koncept elektro*statyczny*. Milcząco zakłada się, że
przed rozpoczęciem obliczeń ładunek ma czas rozpłynąć się po powierzchni
otaczającej i mamy do czynienia ze stanem ustalonym. W praktyce jednak
jej rozmiary są skończone i czas propagacji ładunku też jest skończony,
więc co się dzieje w środku w zakresie mikrofalowym, to ja się nie
podejmuję dyskutować. Za mało się znam na tych plazmonach, polarytonach
i magii pola bliskiego.

Dla sygnałów wolnozmiennych (lambda >> rozmiar klatki) przybliżenie
elektrostatyczne działa.

Pozdrawiam, Piotr

do góry

On 19.10.2020 23:39, Paweł Pawłowicz wrote:
> W dniu 19.10.2020 o 22:33, Zbych pisze:
>> Paweł Pawłowicz wrote on 19.10.2020 21:52:
>>
>>> Parę lat temu, z chęci powrotu do czarnych płyt, zmajstrowałem korektor
>>> RIAA (według schematu z książki Junga o wzmacniaczach operacyjnych
>>> dostępnej na stronie Analog Devices). Po wpakowaniu do gramofonu pięknie
>>> buczał. Naprędce zlutowałem ekran (ze starego, fenolowego laminatu), i
>>> równie naprędce zapomniałem go podłączyć. Efekt był powalający ;-) Po
>>> dolutowaniu małego kabelka łączącego masę płytki z ekranem jest super.
>>> Niepodłączony ekran pięknie ściągał brum. I nie trzeba było żadnych
>>> gigaherców.
>>
>> Ale wiesz, że twój ekran nie był klatką Faradaya?
>
> Przy 50Hz można by dyskutować. Ale to nic nie zmienia w temacie.
> Niepodłączony kawałek metalu może narobić kłopotów.

To nie jest kwestia częstotliwości, tylko tego czy dysponujesz idealnym
przewodnikiem na obudowę i czy robisz w niej dziury i wprowadzasz kable
z zewnątrz.

do góry

Dnia Mon, 19 Oct 2020 23:29:30 +0200, Paweł Pawłowicz napisał(a):

> W sytuacji statycznej tak. Przy zmianach potencjału klatki już nie.
> Klatka powinna mieć stały potencjał, nieważne jaki, ważne, że niezmienny
> w czasie. Najprościej ją uziemić.
Niestety ale nie masz racji. Nie umiem tego dowieść ale z pewnością ktoś
bardziej rozgarnięty ci wytłumaczy dlaczego.
Ja podchodzę praktyczne do tego. Gdybyś miał rację, ekranowanie bloków
urządzeń lub całych urządzeń nie podłączonych do niczego (np.
orbitujących, ręcznych w plastykowych obudowach, urządzeń odseparowanych
galwanicznie) by nie działało.

>> >a wnętrze klatki nie jest jednorodne,
>>> pojawiają się kłopoty.
>> Tego nie kumam, podkręć jasność.
>
> Prawo Gaussa.
Co ma prawo Gaussa do przenikania lub nieprzenikania zewnętrznego pola
elektrycznego do wnętrza klatki? IMO nic, bez względu czym i jak ją
wypełnimy.


--
Jacek
-I hate haters-

do góry

W dniu 20.10.2020 o 00:35, Piotr Wyderski pisze:
> Paweł Pawłowicz wrote:
>
>> Syf lezący z zewnątrz może zmienić potencjał całej "klatki". A wtedy
>> przelezie do środka.
>
> Nie przelezie. Syf z wnętrza przenosi się na zewnątrz, ale zewnętrzny do
> wewnątrz nie przełazi. Taka magia.

Cholera! O tym nie pomyślałem.
I'm giving up. Thx!

P.P.

do góry