W dniu 2010-04-08 23:29, Sebastian Biały pisze:
> Mario wrote:
>> Przecież z tego, że ustalisz reguły nie wynika, że topologia da się
>> zrealizować w sposób automatyczny ściśle według tych reguł. Być może
>> przy danych założeniach - np. grubości ścieżek masy nie da się tego
>> zrealizować. To to musisz zdecydować, że do układu pobierającego mniej
>> energii i nie taktowanego wysoką częstotliwością można poprowadzić
>> cieńszą ścieżkę.
>
> W Eagle decyduje się o tym ustawiając "class" dla połaczen miedzy
> elementami. Ktoś jednak nie pomyślał i dotyczy to całego połaczenia
> galwanicznego, czyli jesli elementami mocy leci gruba scieżka i jest od
> niej odgałęzienie pomiarowe to rownież będzie grube. Ale to moja
> obserwacja, specjalista nie jestem.

To chyba w każdym programie możesz tworzyć klasy i przypisywać sieci do
klas. Jeśli chcesz któreś linie masy mieć (z automatu) o innej grubości
to musisz je mieć jako inną sieć np PowerGND albo po prostu GND1 GND2. W
schemacie łączysz je z GND a w PCB przydzielasz je do innych klas. I
wtedy autorouter połączy zgodnie z założeniami albo i nie połączy bo utknie
>
>> Zawsze też może się okazać ze wystarczy zmienić pad (np nie
>> podłączony) z okrągłego na owalny po to żeby przepuścić jakąś ścieżkę,
>> którą autorouter nie połączył.
>
> Wlasnie zdaniem autoroutera jest wykonac ta czynność. ja określam: pady
> dowolne w zakresie od do. Rób co chcesz. Zmieniaj rozmiar, przemieszczaj
> robiąc miejsce, generuj przelotki gdzie musisz, itd. Autorouter bez
> mozliwości przemieszczania elementów i zmiany rozmiaru padow/ścieżek ma
> związane rece.

No ale w dipie podstawowy jest pad 55 milsów. Jeśli zrobisz większy to
nie przepuścisz ścieżek. Jeśli zrobisz mniejszy to będziesz miał problem
z wykonaniem w płytkarni. Zrezygnujesz z firm które za mocno zezują.
Ponadto przy wylutowywaniu masz większe szanse, że go zniszczysz. Tych
uwarunkowań nie jesteś w stanie zadać autorouterowi by je uwzględnił.
Czyli router będzie miał tendencje tdo jechania w dół do najmniejszych
dopuszczalnych przez Ciebie. Tak samo z szerokościami ścieżek. Będzie
dążył do zrobienia jak najcieńszych np żeby zmieścić 2 ścieżki między
padami a czasami wystarczy popatrzeć na widok płytki i przełożyć kilka
ścieżek inną drogą aty otworzyć sobie drogę dla zablokowanych połączeń.


>> Próba zapisywania tego w postaci reguł jest dużo bardziej pracochłonna
>> niż zrobienie tego ręcznie. A może nie zmienić pad tylko zwęzić przy
>> przejściu między padami? Prościej to po prostu zrobić niż tworzyć
>> algorytmiczny zapis wszystkich sytuacji w których powinieneś podjąć
>> decyzję odbiegającą od wstępnych sztywnych reguł projektowych.
>
> Taki algorytm moge wykorzystac sto razy w procesie iteracyjnego
> generowania schematu (loop: prototyp, pomiary, poprawki, goto loop). Że
> nie wspomnę ze między projektami też.
>
> Oczywiście gdybam sobie z punktu widzenia amatorkiego stojąc z boku i
> routując 3 poważne płytki rocznie. Nie mam doswiadczeń. Jednak w
> środowisku elektorników routujących płytki spotkałem sie z identycznie
> alergiczną reakcją na automatyzacje jak w przyopadku srodowiska DTP. I
> tu i tu wszelakie automaty skrypty i inne wyklęte techniki nie mają
> racji bytu. Najlepiej ręcznie. Może i racja, choć cięzko mi to zrozumieć.

No to musiałbyś pisać szczegółowe warunki przy każdym etapie iteracji
żeby usuwać jakieś trywialne potknięcia autoroutera. A przy następnym
projekcie musiałbyś pisać te reguły od nowa bo nie będą uniwersalne.
Jeśli robisz sporadycznie płytki kilka razy w roku to nie będziesz w
stanie na tyle opanować rozbudowanych pakietów dających możliwość
tworzenia zaawansowanych reguł połączonych z pisaniem skryptów itp.

--
Pozdrawiam
MD