Użytkownik Jarek P. napisał:
> W dniu wtorek, 8 stycznia 2013 14:59:06 UTC+1 użytkownik Albercik napisał:
>
>> z tym że ja trafiłem na burze pisakową.
>
> To ja jeszcze dopiszę, że tamten piasek nie ma nic wspólnego z naszym piaskiem. To
bardzo drobny i bardzo wredny pył, o zdolności penetracji niemal jak WD-40, tylko
własności smarujące ma trochę gorsze ;)
>
>> Również idiotoodporność jest bardzo ważna. Szkolenie z obsługi licz kilka razy
dłuższe niż w europie.
>
> A najlepiej nie licz wcale. Jeśli Ty je zorganizujesz, przyjedzie Ci na nie banda
absolutnie niezainteresowanych tematem i w dodatku nie znających języka wyrobników,
nawet niekoniecznie tych, którzy faktycznie będą z tym pracować. Zjawią się (jak
dobrze pójdzie) pod koniec pierwszego dnia szkolenia, a pierwsze (i ostatnie)
pytanie, jakie ktoś z nich zada, to kiedy koniec. Ewentualnie, jak już zaczniesz (ty,
czy jakiś trener), obwieszczą Ci, że wychodzą, bo muszą na modły. A "prayer time" u
nich jest co chwila :)
>
> Generalnie nastaw się na to, że wraz z urządzeniem trzeba będzie tam wysłać kogoś,
kto na miejscu pokaże co i jak ludziom, którzy będą z tym pracować. A potem będzie
pod telefonem w razie problemów (czyli zapewne co chwila). Albo zrób urządzenie,
które z "opcji użytkownika" ma jedynie włącznik zasilania.
>
> J.

Krótko podsumowując - urządzenie należy konstruować metodami konstrukcji
urządzeń wojskowych. Istotnym składnikiem testowania jakości projektu
urządzenia militarnego jest Gienuś, zwany także Bęcwałem Wzorcowym.
Wyszukuje się osobnika o IQ<70 i póki obsługa urządzenia nie jest dla
niego do ogarnięcia - urządzenie jest zbyt skomplikowane.
Tu Gienusia trzeba by zaimportować.

--
Darek