W dniu wtorek, 12 lutego 2013 00:23:54 UTC+1 użytkownik Andrzej Jarzabek napisał:
> On 11/02/2013 16:24, M.M. wrote:
>
> [...]
>
> > o użyciu takiego lubi innego typowania. Wygląda na to że różnica w
>
> > korzyściach pomiędzy jednym typowaniem a drugim nie jest taka duża, jak
>
> > pomiędzy asemblerem a językiem wysokiego poziomu.
>
>
>
> A ktoś twierdził, że jest?
Było porównanie do że jak ktoś używa kart dziurkowanych to mu
nawet kod maszynowy niepotrzebny. Zgodzę się, że typowanie
dynamiczne być może ma zalety (a tylko ja ich nie zauważam), a nie
zgodzę się że te zalety są tak ogromne jak w przypadku
przechodzenia z kart do kodu maszynowego, z kodu maszynowego do
asemblera lub z asemblera do języków wysokiego poziomu. Być
może typowanie dynamiczne daje jakieś niewielkie korzyści -
oczywiście mówię w ogólnym bilansie.


> On działa w obydwie strony, bo jeśli logika jest OK, tylko hierarchia
> typów błędnie mapuje dziedzinę, to też masz błędy kompilatora.
Za duże skróty myślowe, nie rozumiem.


Chodziło mi o mnie/więcej o to, że
logika pracowała na specyficznej strukturze danych. A więc warstwa
prezentacyjna przed pobieraniem danych musiała przygotować typy dla
warstwy obliczeniowej. Po zoptymalizowaniu logika działała już na
innym formacie danych. Logika działała i można ją było przetestować
pod kątem wydajności. Jednak program nie dał się uruchomić bez zmian
w warstwie prezentacyjnej. Trzeba było albo pisać konwersje, albo
warstwę prezentacyjną dostosować do nowego API w logice. W języku
z dynamicznymi typami bym logikę uruchomił bez poprawek w prezentacji.



Pozdrawiam