W dniu czwartek, 7 lutego 2013 23:07:34 UTC+1 użytkownik Andrzej Jarzabek napisał:

> Normalnie, reflektujesz, wypisujesz checkboxy, z refleksji wynika, że
> biorąc pod uwagę wszystkich checkboxy A jest lepsze od B, ale A ma tylko
> 5 checkboxów po swojej stronie, a B 15, więc z liczenia wychodzi, że B
> jest lepsze.

Przepraszam, ale tego kompletnie nie zrozumiałem. Mogę prosić np. o analogię
samochodową?

> > Nie! Nie da się. Nie można wprowadzić Springa czycotamjeszcze, bo...
> > <tu wstaw wszystkie swoje argumenty, które do tej pory napisałeś>.
>
> Jakie argumenty? Przecież ja nie twierdzę, że czegoś nie można czy się
> nie da.

To o czym tu dyskutujemy?

> > A skąd wiadomo, co jest dobre dla projektu?
>
> Z doświadczenia, z analizy, z intuicji - nie jest to pewna wiedza, ale
> jakaśtam jest.

To miałem na myśli piszą o refleksji nad stanem obecnym. Czyli ustaliliśmy, że w ten
sposób można określić, co jest dobre dla projektu. Tak? Bo nie wiem już, co
ustaliliśmy.

> > A może akurat w firmie,
> > która chce być liderem branży (albo nawet jakiejś niszy) i chce
> > podejmować ryzyko techniczne, właśnie większy entuzjazm programisty
> > jest dobry?
>
> Zapewne, pytanie jednak na ile korzyści z entuzjazmu przekraczają lub
> nie przekraczają strat wygenerowanych owym entuzjazmem.

Jest całkiem dobra metoda, żeby to sprawdzić - zrobić to.
Jak już pisałem, są firmy gotowe na ryzyko, oraz niegotowe. Te gotowe są w stanie
poddjąć decyzje, których te niegotowe nie podejmują, bo są... niegotowe.

> Oczywiście ale rozmawiamy o krytyce opcji "o wyborze języka decydować
> będzie ten, kto będzie go używał".

Na pewno powinien mieć swoj input w tym procesie.

> Rozmawiamy o ryzyku stuacji, kiedy program dzięki zastosowania nowego
> języka pięknie się rozwija, a tu nagle pracownik odchodzi i to, co
> zyskałeś na Scali stracisz przez to, że przez długi czas nie możesz
> znaleść nikogo nowego na to stanowisko.

Znowu: firmy dzielimy na te, które są gotowe do podejmowania ryzyka i na te, które
nie są gotowe. Firmy dzielimy też na te, które zostają liderami swoich nisz i na te,
które nie zostają.

Ryzyko można tu regulować tak samo jak w każdym innym przypadku. Nie wkładać jajek do
jednego koszyka, nie wsadzać wszystkich VIPów do jednego samolotu, nie dawać
krytycznego kawałka jednemu człowiekowi, itd. Nowe rozwiązania wdrażać ostrożnie, a
nie na masę, itd. Skoro gdzieś zidentyfikowano ryzyko, to należy nim zarządzać.
Niczym się to nie różni od jakiegokolwiek innego ryzyka, któro w biznesie jest
zjawiskiem normalnym.

> > Ogólnie mam wrażenie, że kręcimy się w kółko w tej dyskusji, niczego
> > nowego już do niej nie dodając. Chyba mamy różne doświadczenia z
> > projektów o różnych kulturach ich prowadzenia.
>
> Jeśli jednak mi imputujesz, że twierdzę, że decyzji o adopcji
> (metafotycznej) Scali nie da się podjąć, to przynajmniej to mogę sprostować.

Ale przecież ja nigdzie nie napisałem, że wszyscy taką decyzję powinni podjąć. Da się
to zrobić i niech każdy oceni, czy powinien. Na tym polega różnorodność w biznesie -
gdyby wszyscy robili to samo i tak samo, to rynku by nie było.

--
Maciej Sobczak * http://www.msobczak.com * http://www.inspirel.com