Roman W wrote:
> No ale bez prymitywnego "double" nie istnialaby numeryka w Javie.

firr kenobi wrote:
> Okupione jest (i to jest przynajmniej dla mnie najwazniejsze ;-)
> znacznie nizszą wydajnoscią - udostępnia z kolei pewną (przynajmniej
> ewentualną) prostotę

Z pewnością tak jest. Nie da sie stworzyć języka, który jest zarówno
ekstremalnie elegancki i jednocześnie wydajny. Przykładem tego jest
właśnie wyjątkowe traktowanie typów prostych w Javie. Ale nie
wolno przesadzać że to jest niewygodne, dopisanie do obiektu
valueOf czy toInt nie jest wielkim utrapieniem.

AK wrote:
> Ufff. Wreszcie ktos poruszyl jedna z waznych praktycznie korzysci "dynamicznego"
> typowania.
Nadal tego nie widzę. Na samym dole przykład dlaczego
HashMapy i funkcje wirtualne są równie dobre do tego
celu.


AK wrote:
> Ale musisz zrobic ten Variant, a variantow tysiace i maja sie do siebie nijak
> (w BCB++/Delphi inny, w MS inny, w COM inny itp itd).
> W przypadku jezykow z "first-class" masz to standardowo
> i w pelnej zgodzie z "klasycznym" definiowaniem typow.
Nic a nic nie tworzyłem, z niczym się nie męczyłem, zadziałało
od pierwszego razu, a robiłem to pierwszy raz w życiu - zero
doświadczenia - wpisałem return i działa:
if( index.column() == COL_OBRAZKI ) {
if( streak.size() > 0 && role == Qt::DecorationRole ) {
QPixmap pix( streak.size() * 22 , 22 );
// rysowanie po pixmapie
return pix;
}
if( role == Qt::SizeHintRole ) {
return QSize( streak.size() * 22 , 22 );
}
return QVariant();
}
if( index.column() == COL_KRAJ ) {
return mod_countries.getName( m.getCountry() ); // QString
}


AK wrote:
> Nie. Nie podobna.
> W Pythonie masz pelnoprawna klase/obiekt ktora zachowuje sie
> _dokladnie_ tak samo jakby byla zadeklarowana/zdefiniowana statycznie.
Wiem, ale nie wiem co z tego :)

> W zabawie z hashmapa masz sytuacje ktora musisz wszedzie specjalnie
> obsluzyc.
Biblioteka obsługuje za mnie, zgadzam się że to krecia robota, ale
taką krecią robotę trzeba zrobić raz, a jeśli bierze się dobrą
bibliotekę to zero razy.

> Poza tym w stosunku do "zwyklej"/statycznej klasy np
> nie zgadza ci sie sizeof,
Bo jest hash_map.size().


> serializacja ci sie idzie pasc, nie zapiszesz toto na dysku jakims fwritem itp :)
http://qt-project.org/doc/qt-4.8/qhash.html#operator
-lt-lt-11
http://qt-project.org/doc/qt-4.8/qdatastream.html


> Troche zartuje, ale jednak ta hasmmapa to zbbedna sztuczka/obejscie.
Może... ale na pewno niewiele. W zamian za nieznacznie bardziej
rozwlekłą składnie w C++ można na stosie położyć wektor o stałym
rozmiarze, indeksowany enumem i mamy wydajność jak w asemblerze.

Jednak często w tracie nadawania wartości, czy to składowym
klasy, czy to polom HashMapy, wykonujemy jakieś asercje. Te
asercje są specyficzne dla danego programu, żaden język, ani żadna
biblioteka tego nie załatwi. Więc relatywny narzut na rozwlekłą
składnie (tak samo jak relatywny narzut na czas wykonania) staje
się pomijalny. Panowie, nie widzę w tym nic szczególnie zbędnego,
ani uciążliwego.


Andrzej Jarzabek wrote:
> A więc nie moższ.
Nie mogę tak jak wielu innych rzeczy. Dlaczego ma mi być
smutno jeśli np. nie mogę utworzyć funkcji w C++ o nazwie
składającej się z 10tys znaków? Cecha musi być potrzebna w
statystycznym projekcie żeby cierpieć z jej braku.

Andrzej Jarzabek wrote:
> Variant policz_cene(Variant transakcja)
> {
> return transakcja.kwota * kurs_walut(transkacja.waluta,
> moja_waluta);
> }
>
> W tym momencie piszę algorytm liczący kwotę, jakimi typami są
> transakcje, kwoty i waluty jeszcze nie zdecydowałem, zresztą mogę to
> wiele razy refaktoryzować. Może transakcja będzie konstruowana z
> elementu XML, który ma podelementy 'kwota' i 'waluta'.
W językach wymagających jawnego podawania typu nie ma na to siły i
trzeba typ podawać. Ułatwiają życie szablony, makra, można
też wspomagać się definicjami nowych typów przy pomocy typedef.
Kiedyś nagminnie używałem właśnie typedef, albo makr, na wypadek
gdy się rozmyślę z jednego typu. Rozmyślenie zdarzało mi się tak
rzadko, że zaniechałem stosowania tej praktykę. W C++ można typ prymitywny
obudować klasą. Dla waluty ja bym obudował klasą typ long long.
Można dać:
typedef long long Tcurrency;
po rozmyśleniu można ten typ przedefiniować na klasę, można
jakoś specyficznie oprogramować zaokrąglenia... Więcej roboty,
ale potem większe możliwości zarówno refaktoryzacji jak i zmiany
kodu. Przykładowo w C++ można operator mnożenia kwot walutowych tak
przedefiniować, że w osobnym polu będzie spamiętywał błędy
zaokrągleń.

Andrzej Jarzabek wrote:
> Wystarczy, żeby powodować niewygodę. Bo tak czy inaczej musisz w tym
> momencie zdefiniować odpowiednie typy.
Nie dociera do mnie dlaczego to jest problemem. Albo problem
jest nieistotny, albo coś ze mną nie tak :D


Andrzej Jarzabek wrote:
> fun foo(p)
> {
> return (p.pole)/2
> }

Idealne na hashmapę lub funkcję wirtualną.

foo( hash_map ) {
return hash_map["pole"] / 2;
}

foo( *object ) {
return object->value() / 2;
}

Pozdrawiam