> Ja uznałem, że [...] trzeba pójść w drugą stronę kompromisu:
> optymalizację poświęconego czasu, czyli "cyfryzacja" posiadanych
> odbitek (co ma pewną dodatkową wartość:


I jeszcze jedna korzyść: do niektórych odbitek i tak nie
miałem negatywów, więc takie podejście zmaksymalizowało mi
korzyści archiwizacyjne,






> albo utrzymuje syf w nagrywarce wkładając do niej zakurzone płyty, to
> sam jest sobie winien.


O'kay, tu trochę złagodzę: syf w napędzie może wynikać z mieszkania
w ogólnie zakurzonym miejscu + "wadliwy" obieg powietrza w kompie
(poprzez napęd). I przyznaję, z mojego pierwszego floppa po latach
wyjąłem niezły "dywanik" z kurzu (jakoś nie przeszkadzał w działaniu. :))

Nauczony tym doświadczeniem pierwszą nagrywarkę owinąłem
już jedną warstwą folii stretch (+ odrobinę więcej chłodzenia).
W połączeniu z przedmuchiwaniem gruszką wszystkich włożonych
płytek nie widać jakiejkolwiek degradacji jakości zapisu.






> Że też nie miałem
wówczas (!)
> żadnego wzornika kolorów... :))


[mr.]