> >> W tym przypadku mamy ginekologa-gawędziarza, który musi doglądać
> >> infekcji pochwy pensjonariuszek z domu spokojnej starości i głośno
> >> krzyczy, że jego koledzy z Centrum Mammograficznego Dla 18-latek stoją w
> >> miejscu.
>
> > Kolejna próba podnoszenia fotografii do rangi sztuki...
>
> A co według Ciebie sztuką jest? Malarstwo? Przecież ot tylko majtanie
> pędzlem po płótnie. Rzeźba? Przecież już przedszkolaki lepią kotki z
> modeliny.
>
> Nie ma sztuki, jest tylko niespełniony gawędziarz od flaszki i ogórka
> Marek Augustyński, oraz ci wszyscy, którzy według niego zaprzedali się
> komercji i stoją w miejscu, oraz jego obrońca od kwiatków z telefonu.

Pozwól zatem, że teraz ja powiem coś o tobie. Jesteś gościem, dla
którego nic się nie liczy. Czy ważne jest, że ktoś się interesuje,
pracuje, robi to co lubi? Nie, to absolutnie ważne nie jest. Czy ma
znaczenie, że ktoś ma doświadczenie, prowadzi zajęcia, organizował i
organizuje przeróżne rzeczy związane z fotografią, że skupia wokół
siebie ludzi i dzieli z nimi pasję. Nie, to nie ma żadnego znaczenia.
Czy coś wynika z tego, że ktoś potrafi porozmawiać na temat z każdym,
amatorem, artystą, profesorem, kłócić się a pozostawać w przyjaźni i
że zrobi to normalnie, bez żadnych zahamowań, po ludzku? Ależ nie. Z
tego nic nie wynika. Największe znaczenie mają za to "kompleksy" i
głupota, w której możemy się radośnie pławić. Oto cel, oto i wyzwanie.
Dziesięć razy powtórzyć o flaszce i ogórkach. Czy to wystarczy? Ależ
oczywiście, że nie. Trzeba powtórzyć sto razy, a najlepiej nigdy nie
przestać tego powtarzać. Trzeba sobie bowiem dobrze zakodować, że
Marek Augustyński to flaszka i ogórki.

A ja ci się zapytam, choć wątpię, że odpowiesz.
Jakie ty masz kolego wykształcenie?
Ile zarobiłeś na fotografii?
Ile osób jest ci wdzięcznych, że coś im przekazałeś, zrobiłeś coś co
pozwoliło im się rozwinąć?
Ile pracy włożyłeś w rozwijanie tego co nazywamy fotografią (edukacja,
wydarzenia kulturalne, praca nad sobą i z innymi ludźmi)?
Co cię interesuje?

Myślisz, że drażni mnie czyjś sukces i jesteś w błędzie. Trzymam
kciuki rąk i nóg za sukces Kustry ale pomijam to bo interesuje mnie
FOTOGRAFIA. Gdybyś to rozumiał nie wyciągałbyś tak idiotycznych
wniosków.

Możesz sobie gadać o flaszce i ogórkach, a nadal będą z tobą
rozmawiał. Nawet gdybym i ja odniósł sukces i stał się w twoich oczach
bóg wie kim, to nadal będę z tobą rozmawiał, bo jesteś pasją mojego
życia. A gdzie jest twoja Kustra, gdzie jest ta osoba, ten człowiek?
Ja ci powiem gdzie ona jest. W Vogue.

marek