W dniu 2015-01-24 o 14:18, XX YY pisze:

> moglbys pokazac swoje portfolio?
>

Nie, gdyż moje zdjęcia są tragiczne ;-)

Kontynuując wątek, bo nie jestem w stanie codziennie tu zaglądać.

W muzyce mamy temat, utwór i wykonanie.

Temat - pewna charakterystyczna fraza muzyczna.
Utwór - zbudowana z tego tematu przewodniego całość. Z jednego tematu
można robić nieskończenie wiele utworów różnych gatunków.
Wykonanie - interpretacja całego utworu z włożeniem pewnego wyobrażenia
o utworze, autorstwa wykonawcy. W przypadku niektórych utworów można
uzbierać dziesiątki nagrań, w każdym przypadku wykonawca miał na utwór
inne, własne spojrzenie.

Przeniesienie tego na fotografię.

Temat - obiekt, który fotografujemy. Dajmy na to - Plac Zamkowy w Warszawie.

Utwór - całość, zawierająca dany temat. Może być ujęta szczegółowo. Np.
widok na Plac Zamkowy zrobiony z danego (z dokładnością do metra)
miejsca, dokładnie wyznaczoną ogniskową. Ale również ogólnie. Na
przykład - ostra latarnia z nieostrą Kolumną Zygmunta w tle. Albo kadr
zawierający Kolumnę Zygmunta po lewej i Zamek Królewski po prawej -
miejsce wykonania zdjęcia, ogniskowa i kadr wedle uznania.

Wykonanie - konkretna realizacja tego tematu przez fotografa. Dobór pory
dnia, pory roku, warunków atmosferycznych, w czasach analogowych
materiału, cała obróbka analogowa i cyfrowa po wykonaniu zdjęcia,
decyzja kolor, czarno-białe, sepia, HDR, filtry i tak dalej.

I teraz zmierzając do sedna. Zdjęcie w rozumieniu "wykonania utworu"
daje się w pełni zrozumieć wtedy i tylko wtedy, gdy mamy możliwość i
podejmiemy próbę "wykonania tego samego utworu". Czyli znajdziemy się w
tym samym miejscu z aparatem, w wizjerze zobaczymy to samo (z poprawką
na upływający czas) i dokonamy oceny wszelkich decyzji, jakie musiał
podjąć oryginalny fotograf.

Bez tego zdjęcie się rozumie, ale w 99% :)

Jest to analogia do muzyki, gdzie utwór i jego wykonanie można w pełni
zrozumieć tylko samemu go wykonując i porównując swoje spojrzenie ze
spojrzeniem innych.

Ćwiczenie -otwieramy album np. Hartwiga ze zdjęciami swojego miasta.
Następnie próbujemy na spacerze z aparatem zrobić TAKIE SAME KADRY.
Oczywiście ściana ma po latach inny kolor, stragan stoi w innym miejscu,
wymieniono już bruk, ale poza tymi detalami ma być taki sam kadr. I tak
robimy wiosną, latem, jesienią, dniem, nocą, w dzień pochmurny,
słoneczny itd. Czyli będziemy wykonywać ten sam utwór na setki możliwych
sposobów. I dopiero wtedy się okaże, że Hartwig (albo inny dobry
fotograf) w tym wykonaniu (być może jednym z wielu) zawarł wiele detali,
o których bez takich prób nie mieli byśmy pojęcia. Od prostowania
perspektywy, przez np. precyzyjny dobór umiejscowienia Słońca, po
oczekiwanie na moment zachodzenia go za chmurę, aby były cienie, ale nie
aż tak kontrastowe. Może czekał na to, aż chmury na niebie będą grały
kompozycyjnie z resztą obrazu.

Dla większości zdjęć nie jesteśmy w stanie tego zrobić. Tak samo, jak
dla większości utworów muzycznych nie możemy ich sami próbować wykonać.
Jednak takie spojrzenie na te kilka zdjęć coś zmienia, uwalnia człowieka
od bezpodmiotowego "podoba się lub nie".

L.