Użytkownik J.F. napisał:
> On Sat, 15 May 2010 16:02:47 +0200, kk wrote:
>> oglądałem sobie ( tak jednym okiem) film pt. Eskadra Nadziei na FilmBox.
>> Akcja dzieje się w roku 1940 gdzieś ... na lotnisku.
>> Zaciekwiła mnie scena w której ktoś grzebie w urządzeniu (być może w
>> radiostacji) i wyraźnie widać płytę z 4, 5 elementami w obudowach TO-3.
>>
>> Mam takie pytanie : W którym roku zaczęto produkować coś (tranzystory ?) w
>> obudowach łudząco podobnych do tranzystorów np. 2N3055 ?
>
> Tranzystory na pewno nie, bo je wymyslili dopiero po wojnie.
>
> Zapakowac tak mozna bylo cokolwiek - rezystor, kwarc, precyzyjna cewke
> czy kondensator.
>
> A nie byla to po prostu podstawka pod lampy ?
> Niektore mialy chyba wlasnie taki rombowy ksztalt.

Spora część biorąc pod uwagę że jest to najnaturalniejszy kształt dwóch
uszu mocujących pod dwa wkręty/śruby (golono/strzyżono...) mocujące
podstawkę do chassis. Jedno ucho nie zapewnia symetrycznego rozkładu
obciążeń, trzy o o jeden węzeł mocowania za duzo - taniej dać dwa węzły
mocowania o numer większe jak trzy mniejsze. A sztuczki z okrągłą
podstawką i półokrągłymi uszami mocującymi wymagały dodatkowej rzeźby
przy wykonywaniu formy (przypominam - obrabiarek CNC a nawet
elektrodrążarek chyba wówczas nie było) a co najgorsze - strasznie
osłabiały te uszy. Dopuszczalne w sprzęcie cywilnym - radio stojące na
honorowym miejscu w salonie (telewizorów też na ogół nie było, telewizja
raczkowała) choć te trochę oszczędzonego bakelitu niekoniecznie musialo
zracać koszt trudniejszej do wykonania formy - a formy do bakelitu
(twardy i szorstki wypelniacz ścierający formę, agresywna żywica
działająca korozyjnie) do super trwałych nie należały i trzeba je było
dosyć często wymieniać. W spręcie o przeznaczeniu militarnym aż takie
osłabienie mocowania podstawki lampowej było raczej niedopuszczalne -
stad kształt typowej podstawki mocowanej (golono/strzyżono...). I ten
kształt odziedziczyły pierwsze tranzystory mocy.

--
Darek