Michał Grodecki <m...@u...pk.edu.pl.wytnij.to> napisał(a):

> Odnosząc się do budownictwa: utrata stateczności może nastąpić zanim
> naprężenia dojdą do wytrzymałości materiału (w największym uproszczeniu,
> nie wchodząc w plastyczność i okolice). Przykład: pręt stalowy ściskany
> jeżeli tylko będzie odpowiednio smukły utraci stateczność przy
> naprężeniach dużo mniejszych od wytrzymałości stali, będąc cały czas w
> zakresie sprężystym.
> Mówi się o stanie granicznym wytrzymałości i stateczności, spełnienie
> jego wymogów ma zabezpieczyć przed zniszczeniem konstrukcji zarówno
> przez naprężenia przekraczające wytrzymałość materiału (w największym
> uproszczeniu!) jak i poprzez utratę stateczności.

Poprzez wytrzymałość materiału masz na myśli przekroczenie Rm (granicy
wytrzymałości na rozciąganie)? Bo coś mi tu nie gra... Bo jeśli liczysz pręt i
wyboczenie następuje poniżej Re (granicy plastyczności) to stosujesz wzory
Eulera, ale jeśli naprężenia krytyczne są większe niż Re to wtedy stosujesz
wzory Tetmajera-Jasińśkiego (to w odniesieniu do prętów). Więc nie wydaje mi
się, żeby wyboczenie mogło zajść powyżej Rm (po przekroczeniu wytrzymałości na
rozerwanie), bo wtedy to już trzeba uciekać spod takiej konstrukcji :D
Oczywiście wyboczenie może zajść w zakresie plastycznym, ale o tym mówią wzory
Tetmajera, więc jeśli nawet przekroczę te Re to konstrukcja dalej stoi, ale
się wyboczy. Zaś jak przekroczę Rm to tu już nie ma co liczyć na szczęście :)
Oczywiście moje rozważania dotyczą materiałów plastycznych, bo przy kruchych
trzeba zmienić sposób myślenia.

Co do powłok (walców) to spotkałem się z opinią, że przy ściskaniu wzdłużnym,
pierwsze lokalne przejawy (pół fale) wyboczenia mogą zahamować dalszy rozwój
utraty stateczności na wyższych partiach walca.

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

Użytkownik lukaszPK napisał:
> Michał Grodecki<m...@u...pk.edu.pl.wytnij.to> napisał(a):
>
>> Odnosząc się do budownictwa: utrata stateczności może nastąpić zanim
>> naprężenia dojdą do wytrzymałości materiału (w największym uproszczeniu,
>> nie wchodząc w plastyczność i okolice). Przykład: pręt stalowy ściskany
>> jeżeli tylko będzie odpowiednio smukły utraci stateczność przy
>> naprężeniach dużo mniejszych od wytrzymałości stali, będąc cały czas w
>> zakresie sprężystym.
>> Mówi się o stanie granicznym wytrzymałości i stateczności, spełnienie
>> jego wymogów ma zabezpieczyć przed zniszczeniem konstrukcji zarówno
>> przez naprężenia przekraczające wytrzymałość materiału (w największym
>> uproszczeniu!) jak i poprzez utratę stateczności.
>
> Poprzez wytrzymałość materiału masz na myśli przekroczenie Rm (granicy
> wytrzymałości na rozciąganie)?

Na ściskanie. Akurat w przypadku stali tyle samo co na rozciąganie.

> Bo coś mi tu nie gra... Bo jeśli liczysz pręt i
> wyboczenie następuje poniżej Re (granicy plastyczności) to stosujesz wzory
> Eulera,

Eulera albo zbliżone podejście np. z normy na konstrukcje stalowe PN-3200.

> ale jeśli naprężenia krytyczne są większe niż Re to wtedy stosujesz
> wzory Tetmajera-Jasińśkiego (to w odniesieniu do prętów). Więc nie wydaje mi
> się, żeby wyboczenie mogło zajść powyżej Rm (po przekroczeniu wytrzymałości na
> rozerwanie), bo wtedy to już trzeba uciekać spod takiej konstrukcji :D

Ano dokładnie.
Chodzi o to że może się wyboczyć zanim się urwie.

> Oczywiście wyboczenie może zajść w zakresie plastycznym, ale o tym mówią wzory
> Tetmajera, więc jeśli nawet przekroczę te Re to konstrukcja dalej stoi, ale
> się wyboczy.

Owszem - stan awaryjny, niedopuszczalny dla konstrukcji ale są szanse że
na głowę nic nikomu nie spadnie i trupów nie będzie.

> Zaś jak przekroczę Rm to tu już nie ma co liczyć na szczęście :)

Najwyżej na szybkość ucieczki :)

> Oczywiście moje rozważania dotyczą materiałów plastycznych, bo przy kruchych
> trzeba zmienić sposób myślenia.

Zgadza się. Trzymam się tutaj stali jako przykładu.

--
Michał Grodecki
Uwaga - w nagłówku adres antyspamowy

do góry

Michał Grodecki <m...@u...pk.edu.pl.wytnij.to> napisał(a):

> Eulera albo zbliżone podejście np. z normy na konstrukcje stalowe PN-3200.

A jak to się ma wg Eurocode? Podobne podejście? Mimo wielu narzekań na te cody
ja uważam, że wyboczenie w ujęciu ściskania obwodowego jest dobrze
przedstawione (chodzi o część obliczeniową silosów na materiały sypkie).
Również ściskanie wzdłużne. Nawet stożek ładnie jest tam rozpisany
obliczeniowo :) Ciekawi mnie czy UDT przyjęłoby takie obliczenia stożka na
utratę stateczności :)

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

On Fri, 14 Oct 2011 09:26:48 +0000 (UTC),
lukaszPK <l...@g...pl> wrote:

> Michał Grodecki <m...@u...pk.edu.pl.wytnij.to> napisał(a):
>
>> Mówi się o stanie granicznym wytrzymałości i stateczności, spełnienie
>> jego wymogów ma zabezpieczyć przed zniszczeniem konstrukcji zarówno
>> przez naprężenia przekraczające wytrzymałość materiału (w największym
>> uproszczeniu!) jak i poprzez utratę stateczności.
>
> Poprzez wytrzymałość materiału masz na myśli przekroczenie Rm (granicy
> wytrzymałości na rozciąganie)? Bo coś mi tu nie gra...

Zacznijmy od początku. Jest sobie pręt ściskany. Liczymy
naprężenia w przekroju:
s=N/A
wychodzi np. s<Rm/2. Super, wytrzyma. Ale wzór na naprężenia przy
ściskaniu jest ważny przy założeniu, że pręt jest prosty a
odkształcenie pod wpływem obciążenia nie zmieni istotnie sił
wewnętrznych.

W przypadku ściskania, rzeczywistość nie chce dostosować się do
tego założenia. Taki Euler pokazał, że istnieje wartość Ncr, taka
że warunki równowagi (i wszelkie inne) będą spełnione zarówno w
przypadku kiedy pręt pozostanie prosty, jak i w przypadku, kiedy
pręt się wygnie. Od tego momentu rozwiązanie się rozdwaja
(bifurkacja), równe dobrze może być jedno jak i drugie. Dla
pierwszego dalej jest ważny wzór s=N/A. Dla drugiego pojawiają
się momenty zginające i naprężenia należałoby liczyć jako s=N/A+M/W.

*Najczęściej* naprężenie, przy uwzględnieniu występowania
momentu, jest dużo wyższe niż bez niego i przekracza Rm. Jednak
policzenie jego wartości wcale nie jest łatwe (tzw. zachowanie
pokrytyczne) i z reguły w ogóle go nie liczymy.

Wynika to głównie z tego, że nawet jeśli naprężenia nie
przekroczą wytrzymałości, to i tak wyboczenie może być nie do
zaakceptowania z innych względów. Wyobraź sobie, że przejeżdżasz
przez most i pod wpływem obciążenia pojazdem podpory utraciły
stateczność, wyginając się o 1m w bok (razem z jezdnią). Nawet
jeśli nie jest to groźne dla nośności konstrukcji to niewielu
kierowców miałoby na tyle silne nerwy aby przejechać po takim
bujającym się moście.

Stąd dla ściskania najczęściej formułuje się dwa (niezależne)
warunki: naprężenia (te s=N/A) mniejsze od wytrzymałości oraz
N<Ncr czyli nie zagraża konstrukcji wyboczenie.

Ncr niekoniecznie jest eulerowskie, po prostu wartość przy której
może zajść utrata stateczności.

prostował wyboczenia

AMX

--
adres w rot13
Nyrxfnaqre Znghfmnx r...@b...cy

do góry

AMX <r...@b...cy> napisał(a):

> > Poprzez wytrzymałość materiału masz na myśli przekroczenie Rm (granicy
> > wytrzymałości na rozciąganie)? Bo coś mi tu nie gra...
>
> Zacznijmy od początku. Jest sobie pręt ściskany. Liczymy
> naprężenia w przekroju:
> s=N/A
> wychodzi np. s<Rm/2. Super, wytrzyma. Ale wzór na naprężenia przy
> ściskaniu jest ważny przy założeniu, że pręt jest prosty a
> odkształcenie pod wpływem obciążenia nie zmieni istotnie sił
> wewnętrznych.
>
> W przypadku ściskania, rzeczywistość nie chce dostosować się do
> tego założenia. Taki Euler pokazał, że istnieje wartość Ncr, taka
> że warunki równowagi (i wszelkie inne) będą spełnione zarówno w
> przypadku kiedy pręt pozostanie prosty, jak i w przypadku, kiedy
> pręt się wygnie. Od tego momentu rozwiązanie się rozdwaja
> (bifurkacja), równe dobrze może być jedno jak i drugie. Dla
> pierwszego dalej jest ważny wzór s=N/A. Dla drugiego pojawiają
> się momenty zginające i naprężenia należałoby liczyć jako s=N/A+M/W.
>
> *Najczęściej* naprężenie, przy uwzględnieniu występowania
> momentu, jest dużo wyższe niż bez niego i przekracza Rm. Jednak
> policzenie jego wartości wcale nie jest łatwe (tzw. zachowanie
> pokrytyczne) i z reguły w ogóle go nie liczymy.
>
> Wynika to głównie z tego, że nawet jeśli naprężenia nie
> przekroczą wytrzymałości, to i tak wyboczenie może być nie do
> zaakceptowania z innych względów. Wyobraź sobie, że przejeżdżasz
> przez most i pod wpływem obciążenia pojazdem podpory utraciły
> stateczność, wyginając się o 1m w bok (razem z jezdnią). Nawet
> jeśli nie jest to groźne dla nośności konstrukcji to niewielu
> kierowców miałoby na tyle silne nerwy aby przejechać po takim
> bujającym się moście.
>
> Stąd dla ściskania najczęściej formułuje się dwa (niezależne)
> warunki: naprężenia (te s=N/A) mniejsze od wytrzymałości oraz
> N<Ncr czyli nie zagraża konstrukcji wyboczenie.
>
> Ncr niekoniecznie jest eulerowskie, po prostu wartość przy której
> może zajść utrata stateczności.
>
> prostował wyboczenia
>
> AMX
>

Oki, rozpisałeś się :) Ale to są dla mnie logiczne rzeczy i nie za bardzo wiem
po co ten wykład :) Rozpisując się można jeszcze dodać imperfekcje, opisać
pręty statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne, wpływ zamocowania itd. Mi
chodziło tylko o to, że warunek dla jakiego nastąpi wyboczenie będzie inny dla
stanu sprężystego i dla stanu plastycznego. I dlatego zainteresowałem się tym
Rm, ponieważ jeśli mówimy o wzorach Eulera to tylko w zakresie Hooka. Więc
moim zdaniem wzór na siłę krytyczną wg Eulera można stosować tylko jeśli
naprężenia będą poniżej Re (granicy plastyczności), bo jak już przekroczymy
re, to najłatwiej chyba posłużyć się empirycznymi wzorami na naprężenia
krytyczne przy których nastąpi wyboczenie (np. wzory Tetmajera).

P.S. moment w trakcie wyboczenia pręta możesz obliczyć :) Wzór na siłę
krytyczną przecież wyprowadzasz z równania drugiego rzędu linii ugięcia,
znając warunki brzegowe: EJy"=-Mg. Zaś pokrytyczne rozważania pręta zostawię
sobie na jesienny wieczór :) na dzień dzisiejszy nie pamiętam wzorków :D

A może ktoś coś napisze o wyboczeniu powłok?

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

On Fri, 14 Oct 2011 15:49:37 +0000 (UTC),
lukaszPK <l...@g...pl> wrote:

>> dla ściskania najczęściej formułuje się dwa (niezależne)
>> warunki: naprężenia (te s=N/A) mniejsze od wytrzymałości oraz
>> N<Ncr czyli nie zagraża konstrukcji wyboczenie.
>>

>
> Oki, rozpisałeś się :)

Fakt. Poprawię się. =:-)

> Ale to są dla mnie logiczne rzeczy i nie za bardzo wiem
> po co ten wykład :)

Przedpiśca pytał o powłoki. Dalej nie wiem czy chodzi mu o a)
naprężenia b) kryterium wyboczenia

<OT>
> [..] jak już przekroczymy
> Re, to najłatwiej chyba posłużyć się empirycznymi wzorami na naprężenia
> krytyczne przy których nastąpi wyboczenie (np. wzory Tetmajera).

Niezupełnie prawda, te wzory są ważne dla s < Re.

</OT>

<OT>
> P.S. moment w trakcie wyboczenia pręta możesz obliczyć :) Wzór na siłę
> krytyczną przecież wyprowadzasz z równania drugiego rzędu linii ugięcia,

To tylko pierwsze przybliżenie, potem zaczynają się schody...
</OT>


>
> A może ktoś coś napisze o wyboczeniu powłok?
>


No więc po pierwsze primo, czy w ogóle chodzi o naprężenia czy o
kryterium wyboczenia?

AMX


--
adres w rot13
Nyrxfnaqre Znghfmnx r...@b...cy

do góry

AMX <r...@b...cy> napisał(a):

> > Ale to są dla mnie logiczne rzeczy i nie za bardzo wiem
> > po co ten wykład :)
>
> Przedpiśca pytał o powłoki. Dalej nie wiem czy chodzi mu o a)
> naprężenia b) kryterium wyboczenia

O utratę stateczności :) Wg przepisów UDT i innych znanych mi przepisów chodzi
o utratę stateczności. Naprężenia policzyć w powłoce przed wyboczeniem to nie
jest większy problem. Uproszczając do stanu błonowego można to załatwić szybko
stosując się do wzorów Laplace'a. O naprężeniach w stanie pokrytycznym nie
mówimy, bo nie dopuszczamy do stanu krytycznego :D

> <OT>
> > [..] jak już przekroczymy
> > Re, to najłatwiej chyba posłużyć się empirycznymi wzorami na naprężenia
> > krytyczne przy których nastąpi wyboczenie (np. wzory Tetmajera).
>
> Niezupełnie prawda, te wzory są ważne dla s < Re.

No i zmusiłeś mnie do szukania starej książki, gdzieś zakopanej pod innymi
starymi książkami w piwnicy :D No i znalazłem: "Jeśli zjawisko wyboczenia
zachodzi przy naprężeniach większych od granicy proporcjonalności (czyt.
granicy plastyczności Re), wówczas mamy do czynienia z wyboczeniem
niesprężystym. Dla tego zakresu naprężenia krytyczne możemy wyznaczyć np. ze
wzoru empirycznego Tetmajera-Jasińskiego" - A. Lisowski, A . Siemieniec
"Wytrzymałość materiałów" rok 1973.
Więc jak jest? Stosujemy dla s > Re, czy s < Re? No i widzę, że już piszesz
Re, a nie Rm :) To dla mnie bardziej zrozumiałe.

> > P.S. moment w trakcie wyboczenia pręta możesz obliczyć :) Wzór na siłę
> > krytyczną przecież wyprowadzasz z równania drugiego rzędu linii ugięcia,
>
> To tylko pierwsze przybliżenie, potem zaczynają się schody...

Jakie przybliżenie? Nie znam tego... Możesz rozwinąć tę myśl? I o jakim
pierwszym przybliżeniu piszesz? Mówisz o kryterium statycznym, a następnie o
tym że operatory liniowe powstają z nieliniowych przez pominięcie odpowiednich
wyrażeń nieliniowych?

> > A może ktoś coś napisze o wyboczeniu powłok?
>
> No więc po pierwsze primo, czy w ogóle chodzi o naprężenia czy o
> kryterium wyboczenia?

Kryterium wyboczenia :) Utratę stateczności :) itd. Jeśli wyboczenie następuje
poniżej Re. To co się dzieje po przekroczeniu Re to już jest zadanie dla MES
:) No i stan graniczny to albo utrata stateczności (zależny od geometrii
powłoki), albo przekroczenie Re.

No to napisze ktoś coś o utracie stateczności powłok :) ?

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

On Fri, 14 Oct 2011 17:51:54 +0000 (UTC),
lukaszPK <l...@g...pl> wrote:

>> <OT>
>> > [..] jak już przekroczymy
>> > Re, to najłatwiej chyba posłużyć się empirycznymi wzorami na naprężenia
>> > krytyczne przy których nastąpi wyboczenie (np. wzory Tetmajera).
>>
>> Niezupełnie prawda, te wzory są ważne dla s < Re.
>
> No i zmusiłeś mnie do szukania starej książki, gdzieś zakopanej pod innymi
> starymi książkami w piwnicy :D

I nawzajem =:-) Musiałem wyciągnąć ,,Wytrzymałość..'' Piechnika.

> No i znalazłem: "Jeśli zjawisko wyboczenia
> zachodzi przy naprężeniach większych od granicy proporcjonalności (czyt.
> granicy plastyczności Re), wówczas mamy do czynienia z wyboczeniem
> niesprężystym. Dla tego zakresu naprężenia krytyczne możemy wyznaczyć np. ze
> wzoru empirycznego Tetmajera-Jasińskiego" - A. Lisowski, A . Siemieniec
> "Wytrzymałość materiałów" rok 1973.
> Więc jak jest? Stosujemy dla s > Re, czy s < Re? No i widzę, że już piszesz
> Re, a nie Rm :) To dla mnie bardziej zrozumiałe.
>

1. Cała subtelność polega na rozróżnianiu granic. Granica
proporcjonalności to RH, granica plastyczności to Re. Jak
słusznie piszą w.w. Euler nie stosuje się dla s>RH. Wtedy, ale
s<Re, stosuje się teoria Engessera-Shanleya, która różni się
jedynie użyciem modułu sprężystego stycznego E_T zamiast modułu
Younga we wzorze Eulera. Wzory Tetmajera-Jasińskiego i
Johnsona-Ostenfelda są jedynie aproksymacjami wzoru ES, liniową i
kwadratową.

2. Problem zaczyna się, kiedy dopuszczamy zachowania niesprężyste
materiału. Z wyprowadzeń zawartych tam wynika, że taki przypadek
opisuje teoria Engessera-Karmana. Ale jest to niezbyt
przejrzyście napisane (czytaj: nie mogę tego zrozumieć).


>> > P.S. moment w trakcie wyboczenia pręta możesz obliczyć :) Wzór na siłę
>> > krytyczną przecież wyprowadzasz z równania drugiego rzędu linii ugięcia,
>>
>> To tylko pierwsze przybliżenie, potem zaczynają się schody...
>
> Jakie przybliżenie? Nie znam tego... Możesz rozwinąć tę myśl? I o jakim
> pierwszym przybliżeniu piszesz? Mówisz o kryterium statycznym, a następnie o
> tym że operatory liniowe powstają z nieliniowych przez pominięcie odpowiednich
> wyrażeń nieliniowych?
>

Schodek nr 1: kluczowe w powyższym zdaniu jest słowo
_odpowiednich_

Schodek nr 2: zasada zesztywnienia, reakcje obliczamy jak dla
konstrukcji nieodkształconej. Kiedy zrezygnujesz, to słup
trzeciego piętra będzie miał momenty od samych reakcji, bez
momentów przyłożonych na końcach słupa

Schodek nr 3: obciążenie. Masz wspornik, obciążony na końcu
siłą skupioną (ściskającą). Jaki będzie kierunek działania siły,
kiedy rozważasz stan wyboczenia? Dwa podstawowe warianty to:
niezmieniony (obciążenie grawitacyjne) i styczny (obciążenie typu
parcie cieczy - chociaż trąciliśmy o zasadniczy wątek =:-))

>> > A może ktoś coś napisze o wyboczeniu powłok?
[..]
> No to napisze ktoś coś o utracie stateczności powłok :) ?
>

Powłoka traci stateczność kiedy macierz styczna przestaje być
dodatnio określona =:-)

A tak na poważnie, to nie mam pod ręką żadnej przyzwoitej
książki. Nie bardzo wierzę aby dość proste zadanie w postaci
powłoki stożkowej nie miało jakiegoś względnie prostego
przybliżenia analitycznego. Jak będę w pracy, to poszukam czegoś.

Z tych książek, które mam pod ręką wynika, że wzory otrzymane z
małych przemieszczeń są zbyt mało dokładne - dają zawyżone
wartości obciążenia krytycznego. Oraz, że pojawiają się nowe
jakościowo zjawiska, jak przeskok lub też utrata statecznści przy
rozciąganiu.


przeskakiwał po temacie

AMX


--
adres w rot13
Nyrxfnaqre Znghfmnx r...@b...cy

do góry

AMX <r...@b...cy> napisał(a):

> 1. Cała subtelność polega na rozróżnianiu granic. Granica
> proporcjonalności to RH, granica plastyczności to Re. Jak
> słusznie piszą w.w. Euler nie stosuje się dla s>RH. Wtedy, ale
> s<Re, stosuje się teoria Engessera-Shanleya, która różni się
> jedynie użyciem modułu sprężystego stycznego E_T zamiast modułu
> Younga we wzorze Eulera. Wzory Tetmajera-Jasińskiego i
> Johnsona-Ostenfelda są jedynie aproksymacjami wzoru ES, liniową i
> kwadratową.

Ok :)

> 2. Problem zaczyna się, kiedy dopuszczamy zachowania niesprężyste
> materiału. Z wyprowadzeń zawartych tam wynika, że taki przypadek
> opisuje teoria Engessera-Karmana. Ale jest to niezbyt
> przejrzyście napisane (czytaj: nie mogę tego zrozumieć).

Dlatego wcześniej napisałem, że to zadanie dla MES :D Gdzieś miałem ładnie
opisane te wyprowadzenia, ale nie pamiętam w jakiej literaturze.

> Schodek nr 2: zasada zesztywnienia, reakcje obliczamy jak dla
> konstrukcji nieodkształconej. Kiedy zrezygnujesz, to słup
> trzeciego piętra będzie miał momenty od samych reakcji, bez
> momentów przyłożonych na końcach słupa

Więc wchodzimy w układy statycznie niewyznaczalne?

> A tak na poważnie, to nie mam pod ręką żadnej przyzwoitej
> książki. Nie bardzo wierzę aby dość proste zadanie w postaci
> powłoki stożkowej nie miało jakiegoś względnie prostego
> przybliżenia analitycznego. Jak będę w pracy, to poszukam czegoś.

Przybliżenia są, tak jak wcześniej wspominałem. Chodzi o zastąpienie stożka,
walcem. Stożka szczegółowo nie rozważałem. Ale kiedyś dość dokładnie szukałem
materiałów o wyboczeniu stożka. Mimo usilnych poszukiwań, trącając o
literaturę dotycząca rozważań chłodni kominowych, silosów na materiały sypkie,
różne normy i nawet jakieś opracowania Japońskich mózgów :), nic nie znalazłem
konkretnego. Dlatego z chęcią poczytam jak coś będziesz miał i pochwalisz się
tytułem literatury :). Ale nie wydaje mi się, żeby to było takie proste... W
Timoszence jest trochę na ten temat, ale niestety książki na dzień dzisiejszy
nie ma w bibliotece, ani do kupienia :/

> Z tych książek, które mam pod ręką wynika, że wzory otrzymane z
> małych przemieszczeń są zbyt mało dokładne - dają zawyżone
> wartości obciążenia krytycznego. Oraz, że pojawiają się nowe
> jakościowo zjawiska, jak przeskok lub też utrata statecznści przy
> rozciąganiu.

Przy rozciąganiu to masz na myśli przypadek, jeśli zachodzi zmiana krzywizny
powłoki (stany zaburzenia, stan giętny?). Np. w dennicach o różnych
promieniach krzywizny, jak koszykowe, elipsoidalne?

P.S. Jeśli możesz to podaj kilka pozycji książkowych :) Z chęcią coś się
nowego dołoży do domowej biblioteczki :)

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

On Sat, 15 Oct 2011 06:39:23 +0000 (UTC),
lukaszPK <l...@g...pl> wrote:

>> Schodek nr 2: zasada zesztywnienia, reakcje obliczamy jak dla
>> konstrukcji nieodkształconej. Kiedy zrezygnujesz, to słup
>> trzeciego piętra będzie miał momenty od samych reakcji, bez
>> momentów przyłożonych na końcach słupa
>
> Więc wchodzimy w układy statycznie niewyznaczalne?

Niekoniecznie. Wystarczy słup dwuczęściowy. Jeśli liczysz

| P z zasady zesztywnienia, to w górnym słupie
| masz M=0, jeśli siły wewnętrzne liczysz
V w konfiguracji zdeformowanej to M różny od 0.
-
|
|
- <---- H
| Dodatkowo w dolnym słupie masz moment od
| wychylenia wierzchołka górnego słupa.
-
///

>
>> A tak na poważnie, to nie mam pod ręką żadnej przyzwoitej
>> książki. Nie bardzo wierzę aby dość proste zadanie w postaci
>> powłoki stożkowej nie miało jakiegoś względnie prostego
>> przybliżenia analitycznego. Jak będę w pracy, to poszukam czegoś.
>
> Przybliżenia są, tak jak wcześniej wspominałem. Chodzi o zastąpienie stożka,
> walcem. Stożka szczegółowo nie rozważałem. Ale kiedyś dość dokładnie szukałem
> materiałów o wyboczeniu stożka. Mimo usilnych poszukiwań, trącając o
> literaturę dotycząca rozważań chłodni kominowych, silosów na materiały sypkie,
> różne normy i nawet jakieś opracowania Japońskich mózgów :), nic nie znalazłem
> konkretnego. Dlatego z chęcią poczytam jak coś będziesz miał i pochwalisz się
> tytułem literatury :). Ale nie wydaje mi się, żeby to było takie proste... W
> Timoszence jest trochę na ten temat, ale niestety książki na dzień dzisiejszy
> nie ma w bibliotece, ani do kupienia :/
>

Z ciekawości spytałem googla, co wie na ten temat i wyskoczyło:
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S01
43974X9900084X

Artykuł bardzo interesujący, dosyć nowy, również z odniesieniami
do przepisów normowych. Do tego powołują się na wzory Fluggego,
więc muszę zajrzeć, jak będę w pracy.

>> pojawiają się nowe jakościowo zjawiska, jak przeskok lub też
>> utrata statecznści przy rozciąganiu.
>
> Przy rozciąganiu to masz na myśli przypadek, jeśli zachodzi
> zmiana krzywizny powłoki (stany zaburzenia, stan giętny?). Np.
> w dennicach o różnych promieniach krzywizny, jak koszykowe,
> elipsoidalne?

Najlepszy jest przypadek najprostszy. Płaska tarcza/płyta z
kolistym otworem w środku. Przy rozciąganiu (w płaszczyźnie)
traci stateczność i przechodzi od stanu tarczowego (płaskiego) do
powłokowego (pofalowanego). Nie ma to odpowiednika dla prętów.


AMX

--
adres w rot13
Nyrxfnaqre Znghfmnx r...@b...cy

do góry