Też mi się tak zdaje, że jak ktoś jest w jakiś sposób poszkodowany przez
los (np. niski, szpetny, niezbyt inteligentny - nie piszę dalej, bo sam
nie jestem idealny) to w pewnym stopniu staje się zgorzkniały i złośliwy.

Zresztą chyba wogóle z naszą narodową historią (zaborcy, okupacja,
komuna) nie jesteśmy narodem zbyt przyjaznym, ani sympatycznym.
Jacek

do góry

jack wrote:

> Kiedyś zaparkowałem na miejscu dla inwalidy pod blokiem w
> n.hucie.[dywizjonu 303 blok 10]
> Zrobiłem to tylko dlatego ze musiałem wniesc kilka płyt gipsowych a
> to miejsce było najblizej wejscia.

To nie mogłeś 3 metry dalej zaparkować? skoro jak piszesz cały parking
był pusty.

> Dodam ze o tej porze [10rano]Niemal cały parkin był pusty.
> Na moje nieszczęscie zjawił sie prawny posiadacz parkingu a to co od
> niego usłyszałem [wyzywał chyba z 15min]nie nadaje sie do druku.
> Oczywiscie nie trafiały żadne tłumaczenia czy przeprosiny.
> Tak sie zastanawiam czy wszyscy inwalidzi sa tacy niemili i
> dlaczego???

Mam sąsiada inwalidę, taki troche ewenement, bo po polio.

Gość jest tak pogodny i sympatyczny że jak go ktoś widzi z daleka, to
zawsze podbiegnie żeby mu pomóc wejść na schodek do klatki.

> Nadmienie ze częsty opis miejsc dla inwalidów jest
> równie złosliwy:"wziałeś moje miejsce wez i kalectwo".

Wcale nie złośliwy, wręcz łagodny.

Każdemu komu sie wydaje że inwalidztwo to taki pikuś proponuję żeby
wziął sobie z domu taboret i pasek. Postawić krzesło obok samochodu,
związać nogi paskiem, i spróbować wsiąść do auta, wciągając za sobą
taboret.
Jak pierwszy raz to robiłem (nie jestem inwalidą, ale na studiach takie
praktyki nam zafundowano), to się uszarpałem jak dziki. W końcu się
umościłem, ale spocony byłem jakbym tonę węgla zrzucił do piwnicy.

--
Pozdro
Massai

do góry

Użytkownik "Jacek" <n...@g...com> napisał w wiadomości
news:ijlc59$tdi$1@news.task.gda.pl...
> Też mi się tak zdaje, że jak ktoś jest w jakiś sposób poszkodowany przez
> los (np. niski, szpetny, niezbyt inteligentny - nie piszę dalej, bo sam
> nie jestem idealny) to w pewnym stopniu staje się zgorzkniały i złośliwy.

To też. Kiedyś wujek opowiadał mi, że jeden jego (niewidomy) znajomy
powiedział mu: "Niech pan pamięta: ludzie niepełnosprawni są złośliwi".

--
"Żałuj za dowcipy, synu!"
Tytus, Romek i A'Tomek, ks. VIII

do góry

> Na miejsce dla inwalidy (jedno było) chciało wjechać dwóch
> dziadków. Jeden miał nalepkę inwalidzką na szybie, a drugi
> nie.
> ...
> Niewiele brakowało, a daliby sobie po mordach.

Bo niestety większość "inwalidów" i "rencistów" w tym kraju
to ludzie praktycznie zdrowi :-). Uzyskanie statusu rencisty
w Polsce to tylko kwestia znajomości, pieniędzy
(niewielkich) i tupetu. Sam znam paru takich, renciści
...rwa ich mać...

do góry

> jack wrote:

>

> > Kiedyś zaparkowałem na miejscu dla inwalidy pod blokiem w

> > n.hucie.[dywizjonu 303 blok 10]

> > Zrobiłem to tylko dlatego ze musiałem wniesc kilka płyt gipsowych a

> > to miejsce było najblizej wejscia.

>

> To nie mogłeś 3 metry dalej zaparkować? skoro jak piszesz cały parking

> był pusty.

>

> > Dodam ze o tej porze [10rano]Niemal cały parkin był pusty.

> > Na moje nieszczęscie zjawił sie prawny posiadacz parkingu a to co od

> > niego usłyszałem [wyzywał chyba z 15min]nie nadaje sie do druku.

> > Oczywiscie nie trafiały żadne tłumaczenia czy przeprosiny.

> > Tak sie zastanawiam czy wszyscy inwalidzi sa tacy niemili i

> > dlaczego???

>

> Mam sąsiada inwalidę, taki troche ewenement, bo po polio.

>

> Gość jest tak pogodny i sympatyczny że jak go ktoś widzi z daleka, to

> zawsze podbiegnie żeby mu pomóc wejść na schodek do klatki.

>

> > Nadmienie ze częsty opis miejsc dla inwalidów jest

> > równie złosliwy:"wziałeś moje miejsce wez i kalectwo".

>

> Wcale nie złośliwy, wręcz łagodny.

>

> Każdemu komu sie wydaje że inwalidztwo to taki pikuś proponuję żeby

> wziął sobie z domu taboret i pasek. Postawić krzesło obok samochodu,

> związać nogi paskiem, i spróbować wsiąść do auta, wciągając za sobą

> taboret.

> Jak pierwszy raz to robiłem (nie jestem inwalidą, ale na studiach takie

> praktyki nam zafundowano), to się uszarpałem jak dziki. W końcu się

> umościłem, ale spocony byłem jakbym tonę węgla zrzucił do piwnicy.

No to powiem ci ze kiedyś byłem inwalidą:Miałem złamany kregosłup-kompresyjnie.
I tak z 4 miechy podpierałem sie kulami i nie stawałem na parkingach
dla[zdrowych ]inwalidów[nie miałem nalepki ]i jakoś nie miałem wiekszych
problemów z komunikacją[fakt miałem duzo czasu]
Rechabilitacja wymaga ruchu.
pozdro.jack

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl

do góry

W dniu 2011-02-18 10:47, Massai pisze:
[...]
> Mam sąsiada inwalidę, taki troche ewenement, bo po polio.
>
> Gość jest tak pogodny i sympatyczny że jak go ktoś widzi z daleka, to
> zawsze podbiegnie żeby mu pomóc wejść na schodek do klatki.

Bo tak to dziala:
- jak jest radosny,to kazdy chetnie pomaga
- jak chetnie pomagaja, to jest jeszcze bardziej radosny

Tyle, ze u nas radosc zycia odbiera sie inwalidom juz w przedszkolu
(wiem, bo moja corka ma w przedszkolu niepelnosprawnych kolegow/kolezanki).
Pozniej podstawowka, gimanazjum i jest im coraz gorzej...

Pozdro

Maseł

do góry