Pan Pawe Pawłowicz napisał:

>> Są opisy w sieci, OIDP, nie zaglądałem teraz, rzeczywiście, ogólna
>> barwa obrazu jest "chłodniejsza" (1) niż w przypadku zdrowego oka.
>
> Tak, ale mózg bardzo szybko się przyzwyczaja. Zaraz po zabiegu widziałem
> mnóstwo artefaktów (tęczy, odbić, flar) i bardzo mnie to irytowało.
> Jakieś trzy miesiące po operacji wszystko to poznikało.

To co nam się wydaje, że widzimy, jest tylko produktem znakomitego DSP,
który mamy zaimplementowany w mózgu. Dlatego nie dostrzegamy naczyń
krwionośnych odżywiających siatkówkę, które jak na złość mamy zamontowane
*przed* nią (student, który by złożył taki projekt, zaraz by wyleciał
z hukiem). Natomiast paprochy w szklistce, które niektórym się zdarzają,
widać doskonale przy każdym ruchu. I odwrotnie -- statyczne obrazy widzimy
tylko dlatego, że oko nieustannie wykonuje mikroruchy. Można dać sobie
eksperymentalnie porazić czasowo mięśnie gałki ocznej (kiedyś mi to
proponowano, ale nie zdecydowałem się) -- wtedy zaczynamy widzieć jak
drób, kogutki, gołębie czy inne ptastwo. Czyli tylko to, co się porusza.
Można potrząsnąć głową jak gołąb -- wtedy na moment ogarniemy rzeczywistość.
Ale wrażenia po chwili ustają. Widać tylko ludzi chodzących po pokoju.
Albo same ręce czy głowy, którymi poruszają.

--
Jarek