Pan Grzegorz Kurczyk napisał:

>> Magię starego radia rozumiem, ale nie dożyję czasów, gdy odbiornik FM na
>> układach scalonych będzie mnie kręcił jako "retro". Co innego lampowa
>> superheterodyna w trzy pentody szarpana z lat czterdziestych. Ale przecież
>> nie z Zenkiem Martyniukiem, z Hanką Ordonówną raczej.
>
> Superhetrodyyyyyna... toż to nowoczesny sprzęt.

Toż to "porządny mebel na dwanaście osób" -- taka jest kanoniczna odpowiedź.

Film taki był, przedwojenny. Poruszając bardzo interesującą kwestię,
wyprzedził swoje czasy. Młody wynalazca (Tadeusz Fijewski) skonstruował
miniaturowe radio. Poza tym że malutkie (i zapewne energooczczędne)
gra tak samo dobrze jak inne. Ale nikt nie chce tego kupić, bo klienci
uważają, że radioodbiornik to powinien być porządny mebel na dwanaście
osób. Kupują więc jakąś superheterodynę w dwie pentody szarpaną, a nie
nowoczesny wynalazek.

> A czego ja mam słuchać na takim reakcyjniaku w dwie triody szarpanym?

Reakcyjne radio, to była na przykład "Wolna Europa".

--
Jarek