Użytkownik "Akarm" <a...@w...pl> napisał w wiadomości
news:5b73fa23$0$684$65785112@news.neostrada.pl...
>W dniu 2018-08-15 o 01:00, HF5BS pisze:
>
>> Tyle, że 30-letni lut uważam, że nie będzie "jak nowy", bo tak se ne da
>
> Poprawiłeś mi nastrój, może jednak jeszcze w tym roku zdecyduję się na
> wciągnięcie dodatkowych przewodów. Może uda się rozkręcić połączenia bez
> odcinania końcówek. ;)

Wedle woli. Jak dobrze zrobiłeś, to nie będzie czego poprawiać. A "prawie
nowe" - no, obciążenia mechaniczne, termiczne, prądowe (inne niż termiczne),
materiał mniej, lub bardziej pracuje i z pewnością najlepsze nawet złącze,
wzięte przez materiałoznawców na przekrój, wykaże ślady, ze nowe nie jest,
choćby utleni się powierzchnia.

> Poprzednie przewody, przedwojenne jeszcze, 1 mm2 w bawełnianym oplocie,
> wymieniałem, bo mocno się grzała cała instalacja, przy łączeniach izolacja
> się wykruszyła. Utlenianie dało o sobie znać.

Guma jakaś, gutaperka (tym też podobno izolowano), czy jaka inna cholera...
Wolałbym czysto bawełnianą, choć ta rzzeczywiście, potrafi się zestarzeć,
spłowieć. Ale jest względnie odporna na wysoką tremperaturę. W starych
urz.ądzeniach widuję izolację plecioną na przewodach, jest w najlepszym
stanie, od innych izolacji. Bo inne, właśnie, potrafią skruszeć.
Doświadczalnie wiem, że mocno nie lubi słońca nylon, bo kruszeje niemal na
proszek. Wynosa stacji pogodowej, pomiar temperatury, trytką nylonową
przymocowałem, po 3 (a może 2...) latach zdjąłem ją lekko łamiąc, bez
początkowego zamiaru łamania, umiem bowiem rozpiąć trytkę tak, że się nadaje
do ponownego użycia.

> Teraz, po kilkudziesięciu latach od wymiany, w puszkach odgałęźnych jest
> ładnie, izolacja miękka, przypalone są jedynie niektóre przewody przy

Nie była narażona na duże obciążenia środowiskowe, to i plastyfikatory nie
odparowały/nie zdegenerowały się/etc.
Też nieraz widuję w instalacjach, że przewody ładne, czyste, miękkie, a na
końcach, gdzie odkryte, spłowiałe, przykurzone, przypalone, kruszeją,do tego
stopnia, że lepsza była by ponowna wymiana, niż połatanie wstawkami.

> gniazdkach, w puszkach końcowych. Czyli lutowanie połączeń skręcanych

Stawiałbym na wzmocnienie mechaniczne, choć jeśli zrobileś to bez zimnego
lutu... (z.l. - zmora, zmora, zmora, druga obok mikropekniętych ścieżek...)
To lut z pewnością wesprze to też elektrycznie, stad moje optowanie za tym,
aby jak już lutować, to takim lutem, aby ten był w stanie sam to
elektryczznie udźwignąć.

> chyba dużo pomogło. A może, po prostu, solidnie skręciłem?

No, na pewno skręcenie dużo dało. Jak lut jest tylko wsparciem, a całość
jest trzymana elektrycznie mechanicznie przzez skręcenie i ewentualnie
zacisk, to wtedy nie widzę przeszkód, w dodatkowym pocynowaniu. Ale, kto
lutował miedzianym grotem ten wie, że tenżze szybko ulega erozji, więc
trochę bym się obawiał w polaczeniach lutowanych, że też... może trochę na
wyrost, ale...
W każdym razzie, najbardziej, mimo wad, lubię właśnie miedzianym grotem
lutować.


>
>> pane Havranek, natomiast właściwie zrobiony i konserwowany, może długie
>> lata spełniać swoją rolę. Więc będzie w (bardzo) dobrym stanie, PRAWIE
>> jak nowy. A jeśli po 30 latach jest nadal w tak dobrym stanie, to moje
>> wyrazy uznania dla jego twórcy.
>>
>
> A teraz mała dygresja, czyli OT jakby.
> Dawno, dawno temu, kiedy do naprawy gwarancyjnej telewizorów przyjeżdżali
> fachowcy z autoryzowanego serwisu, chciałem wykorzystać wiedzę jednego z
> nich i podpytałem o coś w sprawie (chyba?) termoregulatora, który robiłem.
> Fachowiec wziął płytkę do rąk i zachwycił się lutowaniem: to Pan tak
> polutował? Bardzo ładnie, moje uznanie! Czyli, nie chwaląc się, lutować
> potrafię. ;)

Skoro tak, to potrafiszz, chwali się, dobra umiejętność.

> No, podbudowałem teraz swoje ego. :D

I dobrze!
Ja dziś już tak sprawnie nie lutuję, palce już nie te, może częściowo od
pogryzienia przezx (mojego zresztą) psa, który będzie zze mną do swojego
końca, może częściowo i z powodu dysfunkcji neurologicznych... (stąd też i
literówki, zwłaszcza "zz", w moich tekstach, gramatykę i orto znam dobrze),
ale, ostatnio, kupiłem sobie za 10 PLN słuchawki do śmiardfona, bo
poprzednie zsgubiłem... Przewracałęm sie w łóżku na drugi bok i lekko
szarpnąłem kabelek... pierdyknęło połączenie w przycisku z mikrofonem... Mam
słuchawki Philips SHP1900, postanowiłem połączyć kabel od tych bździdeł za
15 zyla, z moimi słuchawkami. I mialem słuchawki z mikrofonem, gdzie mogłem
w autobusie sluchać YT, orazz gadać przez telefon. Pewnego dnia po wyjściu z
pracy dzwonię do domu i mnie nie słychać. Wtyczuszka się okazała do dupy i w
niej coś. Miałem inny kabelek, kumuś się słuchawkaq wyszarpnęła, ponownie
zestawiłem, a słuchawkqa będzie na zaś, to wytrzyma lata, nie chce mi się
tego obudowywać, tak sobie, gołe połaczenia na wierzchu, niech się wstydzi
ten, kto widzi. Bardzo wygodne do słuchania w spokojnej podróży. Jakoś się
udało precyzyjnie, kombinując cześciowo lutownicą, częściowo cyną i
topnikiem w postaci kalafonii w izopropanolu, częściowo superglue, w tulejce
którą musiałem "rozdąć", bo była za ciasna, by spiąć kable mechanicznie.
Może owinę to nicią bawełnianą laminowaną klejem silikonowym?

Zaś w ogóle, co do połaczeń dodatkowo lutowanych, trochę bym się obawiał też
różnicy elektroujemności/elektrododatniości użytych materiałów i powstaniw w
związku z tym, ogniw lokalnych i związanej z tym korozji. Zwłaszcza w
połączeniu z nieneutralnym środowiskiem, które może osadzać kurz, mogący być
elektrolitem, wilgoć, deszcze, itd...

--
Łapy, łapy, cztery łapy,
A na łapach pies kudłaty.
Kto dogoni psa? Kto dogoni psa?
Może ty? Może ty? Może jednak ja...?