On Tue, 24 May 2011 22:26:26 +0100, Andrzej Jarzabek
<a...@g...com> wrote:

>On 24/05/2011 22:12, A.L. wrote:
>> On Tue, 24 May 2011 22:07:57 +0100, Andrzej Jarzabek
>> <a...@g...com> wrote:
>>
>> Zreszta, z cytatu powyzej "This is unlike the Simula-style
>> programming model used by C++."
>>
>> Wyraznie mowia o PROGRAMMING STYLE
>
>Jest mowa o "Simula-style programming model". Nie wiem jak jest w slangu
>z twojej dzielnicy, ale w angielskim, z którym się spotykałem do tej
>pory (również w amerykańskiej literaturze, żeby nie było), "Simula-style
>model" znaczy mniej więcej tyle, co "model jak w Simuli".

"model" czego?...

Obiektowosc w Simuli, Smalltalku, C++ i Objective-C oparta jest na
klasach. To jest "object model". Programowanie obiektowe wcale na
klasach oparte byc nie musi. Dlatego tez jak sie mowi "model obiektowy
Simuli" to sie wlasnie ma na mysli klasy.

Reszta to "programming model", czyli w gruncie rzeczy to co sie
okreslajako "syntactic sugar" - przy pomocy jakiej konwencji zapisuje
sie program. Podobnei sprawa dynamicznego czy nei dynamicznego
typowania to "type model" nic nie majacy wspolnego z "object model". I
znow, "model simuli" to nie zadne "messages" a wolania funkcji. Ale to
model programowania, a nie model obiektowosci.

Rzeczywiscie, tworcy Objective-C (Brad Cox, scisle rzec biorac) byli
pod wrazemiem jezyka Smalltalk to i takie mechanizmy zaprojektowali w
jezyku. Ale latwo sprawdzic (na przyklad ogladajac wynik dzialania
preprocesora wczesnych wersji Obejctive-C) ze owe "messages" byly
szybko i skutecznie tlumaczone na wolania funkcji w C. Co zreszta, o
ile sobie przypominam, napisane jest w ksiazce Brada Coxa.

A.L.