Pan J.F. napisał:

>>>> Ogólna wadą takich ogniw jest to, że jak się je raz aktywuje, to trzeba
>>>> z nich stale czerpać prąd, bo jak nie, i tak się same wyczerpią. Tam
>>>> jest taki mały plasterek, który się odkleja, by dopuścić powietrze.
>>> A jakby go zakleic ?
>> Niewiele to da, bo powietrze, które dostało się do środka, będzie jeszcze
>> przez dłuższy czas reagować.
>
> Ale ile go tam jest ? Powietrze pamietaj lekkie - w 1cm^3 jest go
> ~1.3mg, z czego tlenu 0.26mg.
>
> No chyba ze tlen rozpuszczony w elektrolicie ..

Nie wgłębiałem się zbytnio w procesy dziejące sie w tym maleństwie.
Ale pod pęcherzykiem lakieru na samochodzie też powietrza wiele nie ma,
a korozja idzie na całego.

>> Te powietrzne, to są dobre na kilka tygodni.
> Sa i tacy co urlopuja sie pare tygodni.

I to jest właśnie dla takich.

>> To nie o przewożenie chodzi. Na cenę cynku składa się głównie wartość
>> rudy, która jest jeszcze cięższa, a w dodatku jest razem z rudą ołowiu.
>> Do tego wartość energii (niewielka), ale cieplnnej, bo to się po prostu
>> wytapia. A w przypadku aluminium koszty boksytów i ich transportu są
>> niewielki w porównaniu z wartością potrzebnej energii elektrycznej.
>> Czyli kupując wyroby aluminiowe, płacimy głównie za prąd. A w tym pomyśle
>> chodzi o odwrócenie całego procesu.
>
> No tak, tylko skonczysz z powrotem z boksytem/tlenkiem aluminium w
> elektrowni koncowej. I co z nim zrobic ? Na wysypisko, czy wywiezc do
> Islandii celem ponownego przetworzenia ?

Na wysypisko. Związki glinu są zupełnie nieuciążliwe.

> A z tlenkiem cynku mozna tak samo.
> Jedyna roznica jaka widze ... cynk mozna tanio wyprodukowac przy
> pomocy wegla, a aluminium nie. Wiec cynku sie tak nie produkuje :-)

No i jeszcze ta cena i uciążliwość rud cynku i ołowiu.

--
Jarek