Pan J.F. napisał:

>>>> Nie wgłębiałem się zbytnio w procesy dziejące sie w tym maleństwie.
>>>> Ale pod pęcherzykiem lakieru na samochodzie też powietrza wiele nie ma,
>>>> a korozja idzie na całego.
>>>
>>> Bo jest ciagly dostep.
>>> Cudow nie ma - gram cynku potrzebuje cwierc grama tlenu do reakcji.
>>> A to mniej wiecej litr powietrza.
>>
>> Ta bateryjka kosztuje złotówkę z hakiem, starcza pewnie na jeden dzień
>> (sprzedają w jakichś megapakach), cynku wiele w niej nie ma, próba
>> przerwania reakcji przez odcięcie powietrza bardzo go nie oszczędzi.
>
> Zobacz na gestosc cynku (~7g/cm3) i powietrza (~1.3mg/cm3) - musi byc
> objetosciowo tysiace razy wiecej powietrza niz metalu.
>
> I z tego co czytam - rozpuszczalnosc tlenu w wodzie jest rzedu 8mg/l -
> czyli nie ma tu co szukac rezerw.

Jednak z jakichś powodów niemożność przerwania bezproduktywnych reakcji
uważa się za jedną z ważniejszych wad ogniw powietrznych. W tych większych
nie wystarczy wsadzić szpunt w dziurę od powietrza, tylko w razie
potrzeby spuszcza się cały elektrolit. Tu też może jest tak, że po
zerwaniu plasterka nie tylko dopływa powietrze, ale gdzieś się wyrównują
ciśnienia, coś się przelewa itp. W każdym razie ponowne zaklejenie nie
skutkuje.

>>>>> No tak, tylko skonczysz z powrotem z boksytem/tlenkiem aluminium w
>>>>> elektrowni koncowej. I co z nim zrobic ? Na wysypisko, czy wywiezc
>>>>> do Islandii celem ponownego przetworzenia ?
>>>> Na wysypisko. Związki glinu są zupełnie nieuciążliwe.
>>> Nie wiem czy sie oplaca. Cenny surowiec w koncu :-)
>>> Ale tylko tam gdzie jest nadmiar pradu :-)
>>
>> Można jeszcze lepić garnki -- te tradycyjne niemetaliczne-aluminiowe.
>> Czyli glinowe. To znaczy gliniane.
>
> Gliniane to nie, chyba ze po domieszaniu innych skladnikow.
> Ale owszem, mozna. Mozna tez rubiny produkowac :-)

A przynajmniej ostrzałki do noży. Albo papier ścierny.

>>> No chyba zeby zarobic przy okazji transportu - robimy przy jakies
>>> amerykanskiej elektrowni wodnej aluminium, wieziemy na Kanary, tam
>>> zasilamy wyspy, odpady wieziemy do Norwegii, przerabiamy na metal,
>>> i dostarczamy do Europy ...
>> Amerykańska hydroelektrownia ma wiele mozliwości sensownego sprzedania
>> prądu. Islandzka nie. To jest jedyny mocny punkt tego biznesplanu.
>
>>> http://en.wikipedia.org/wiki/Camelford_water_polluti
on_incident
>> Siarczan, to co innego.
>
> Spadnie kwasny deszcz to bedzie i siarczan.
> Ale to aluminium sie w mozgu gromadzi.

Od jakiegoś czasu nie padają. A jak padały, to powodowały większe problemy.

--
Jarek