> > Ja się nieskromnie przyznam, że wszystkim zrobię fajne zdjęcie. Kiedy
> > biorę aparat do ręki zapominam o nim. Pytanie po co mam robić fajnie
> > ale chujowo? I po co dźwigać? A w ogóle to po co płacić (np. filmy do
> > analoga jeśli już nie chcę wydawać na sprzęt). Wkurza mnie polityka
> > firm foto. To są jakieś jaja po prostu. Chce przekroić pomidora, biorę
> > zaostrzony kawał blachy i kroję. Nie mam obowiązku kupować katany.
>
>
> Dla mnie fotografia cyfrowa jest bardzo tania. ;) Kilka
> jednorazowych wydatków, a potem już tylko nieustanne żniwa
> i korzystanie z zalet: nie trzeba latać za materiałami, a obraz na
> skalibrowanym ekranie wygląda jak żywy. :)


Według mnie istniały dwie właściwości analoga, które są bardzo trudne do
zastąpienia lub raczej zrozumienia.

1. Brak możliwości szybkiego sprawdzenia zdjęcia. Brzmi niedorzecznie? Zaraz
zaraz. Jeśli coś jest wadą, to musi być również zaletą. I tak dokładnie jest
w tym wypadku. Podejrzewasz, że chodzi mi o myślenie podczas fotografowania,
że przy cyfrze się nie myśli? Nie o to mi chodzi. Myśli się tu i tu. Analog
powoduje inne myślenie, związane z czasem. Rozciągnięcie procesu oznacza
spowolnione postrzeganie rzeczywistości, jakby w zwolnionym tempie i, uwaga,
kluczowe słowa, osadzenie w teraźniejszości. To bardzo ważne, daje pogląd na
pojęcie czasu w obrazie. Zauważyłeś może, że zdjęcia są obecnie zimniejsze
niż kiedyś, jakby martwe? Nie jest to wynik perfekcji cyfry, zmiany
estetyki, tylko pozbycia się czasu z otoczenia. Ludzie przestali myśleć
czasem teraźniejszym i tym samym przestały powstawać fotografie, ten czas
zawierający.
Powstają za to inne. Jeśli proces uległ przyspieszeniu, stał się wręcz
natychmiastowy, to naturalne jest, że wszystko co widzimy możemy postrzegać
jako historię. To wielkie dobrodziejstwo cyfry. Bez ironii. Nie umieszczamy
już czasu w obrazie, bo żyjemy otoczeni przeszłością.

2. Zdjęcia w postaci materialnej. Jest coś odmiennego w styczności z
materią. Zawsze twierdziłem, chyba tylko dlatego, że wychowałem się na
analogu, że np. wydruk to mniejsze lub większe ale zło. Sam poświęciłem trzy
lata na opracowanie metody przygotowania wydruku kolorowego, aby ten
wyglądał tak jak powinien. Albo coś jest dobre albo do niczego. Jeśli
pierwszy etap wykonania zdjęcia jest wirtualny, to zostaje zachwiane pojęcie
rzeczywistości. Rzeczywistość pochodząca z nierzeczywistości nie jest
tożsama rzeczywistości z rzeczywistości. Młodzi ludzie, pracujący od
początku na cyfrze, nawet się tego nie domyślają. To inny stan świadomości.
Masz rację z monitorem, że wygląda jak żywe. Tylko przełóż to życie na
papier.


Cyfra jest lepsza, pod każdym względem. Ale to świadomość wzięta z analoga
daje możliwość jej pełnego wykorzystania. Historia sztuki na żywo.


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/