On Thu, 27 Jul 2023 15:02:32 +0200, Jarosław Sokołowski wrote:
> Pan Arnold Ziffel napisał:
>>> Jak jeszcze mikrokontrolery nie miały pamięci flash, była tam pamięć
>>> eprom. W wersji deweloperskiej struktura w obudowie ceramicznej z
>>> okienkiem kwarcowym. Produkcyjna normalnie w plastiku. Ta druga o wiele
>>> tańsza, za to programowalne tylko jeden raz.

Przez długie lata wersje eprom były nieprzyzwoicie drogie.
PIC chyba pierwszy cos tu zmienił, a i tak bylo to bardziej OTP.

>>> W teorii. W praktyce mozna
>>> było zamiast ultrafioletem, kasować rentgenem. Ale dawka raczej wyższa
>>> niż lotniskowa, rentgen u dentysty dawał radę.
>>
>> Wykładowca użył określenia "eprom", a czy to faktycznie był eprom, czy
>> eprom bez okienka... już się tego nie dowiem.
>
> To nieważne, chodzi wyłącznie o zastosowaną technologię.

Technologia eprom, ale znaczeniowo ... prom a nie eprom.
No chyba, ze ktos ma znajomego dentystę ... ten rentgen naprawde
działał ?

>>> Miałem płytę główną, która czasem w trakcie startu zgłaszała "checksum
>>> error". BIOS był w epromie, który być może w podobny sposób został
>>> potraktowany na lotnisku. To nie tak, że konkretne bity były tam
>>> przestawione. Raczej wszystko się rozmyło, więc przy kolejnych odczytach
>>> w zewnętrznym programatorze błędy wyskakiwały w różnych miejscach.
>>
>> O, to ciekawe. Jakby komórki na granicy przejścia między stanami?
>
> Tu jest granica między technologią analogową, a cyfrową. Do krzemowego
> pudełeczka wciska się elektrony, jakiś demon je ogląda, a jak widzi
> duży tłum, uznaje, że to stan odmienny. Ocenia na oko, więc gdy tłumek
> lekko rzednie, to ocena może być niepewna.
>
> W początkach tej technologii w ogóle nie występowało takie zdarzenie
> jak "zapis bitu". Porogramowanie pamięci polegało na dorzucaniu (albo
> nie dorzucaniu) do pudełeczka garści elektronów. I tak w kółko, ze sto
> razy trzeba było oblecieć wszystkie adresy, zanim pudełeczko całkiem
> się napełniło.

Ale raczej dopełniało sie jeden adres do skutku, i przechodziło do
następnego.

> Późniejsze epromy miały cykli mniej, w końcu wystarczył
> jeden.

Kto wie, czy wewnętrznie to nadal tak nie wygląda ..

> To samo z kasowaniem -- zbyt krótko naświetlony krzem był jak
> szkolna tablica niedokładnie wytarta ścierką.

Tym niemniej musiała być ta dawka, gdzie zaczynały pojedyncze bity
przekłamywac, i moze to jeszcze zależało np od napięcia zasilania ..

>>> Ponowne zaprogramowanie (bez wcześniejszego skasowania) tą samą
>>> zawartością rozwiązało sprawę.
>>
>> To też ciekawe, bo przecież kasowanie ustawia wszędzie jedynki, a
>> programowanie jedynie zmienia konkretne jedynki na zera (nie jest
>> w stanie przywrócić jedynki tam, gdzie jest niepewna komórka). Tak
>> przynajmniej pamiętam z czasów, gdy używałem epromów.
>>
>> To tak jakby zera zmieniły się w ten niepewny, płynny stan.
>
> No właśnie tak im się z czasem może robić. Jedynki zepsuć się nie da,
> a zero i owszem. Programując jeszcze raz tą samą treścią, jedynki
> pozostaja niewzruszone, a zera zerują się do oporu.

Dokładnie.

J.