Użytkownik "Adam" <a...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:k6dn2t$blo$1@usenet.news.interia.pl...

>Jedna lutowała, a druga miała w tym czasie dziób zanurzony w zimnej wodzie,
>aby się wychłodzić. Chodziło o możliwie krótki przestój centrali (wojskowej
>zresztą).


Nie mogę dojść po co ten dziób w wodzie zamoczony. Przecież dziobem
transformatora nie ostudzisz a w transformatorówkach przy nadmiernej
eksploatacji właśnie ten nieszczęsny transformator śmierdzi topionym i
palonym szelakiem.


Marek

do góry

W dniu 2012-10-26 12:30, 4CX250 pisze:
> Użytkownik "Adam" <a...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
> news:k6dn2t$blo$1@usenet.news.interia.pl...
>
>> Jedna lutowała, a druga miała w tym czasie dziób zanurzony w zimnej
>> wodzie, aby się wychłodzić. Chodziło o możliwie krótki przestój
>> centrali (wojskowej zresztą).
>
>
> Nie mogę dojść po co ten dziób w wodzie zamoczony. Przecież dziobem
> transformatora nie ostudzisz a w transformatorówkach przy nadmiernej
> eksploatacji właśnie ten nieszczęsny transformator śmierdzi topionym i
> palonym szelakiem.

W rynnie (z jakiejś myjki samochodowej) siedział cały przód lutownicy -
aż do trafa. Przekrój płaskowników miedzianych na tyle duży, że
skutecznie schładzało lutownicę.

--
Pozdrawiam.

Adam.

do góry

W dniu 2012-10-26 12:16, RoMan Mandziejewicz pisze:
> Hello Adam,
>
> Friday, October 26, 2012, 12:02:03 PM, you wrote:
>
>>> Z owijaniem na kołku i skręcaniem to tak jak
>>> z szałem w kortach i kałem w szortach. Kołek
>>> do owijania ma przekrój zbliżony do kwadratu
>>> i ma ostre krawędzie. W czasie owijania przewód
>>> wcina się na pewną głębokość. To wcięcie
>>> zapewnia gazoszczelność. Stąd praktycznie
>>> nieograniczona trwałość parametrów takiego
>>> połączenia. Przy skręcaniu siła jest za mała
>>> żeby spowodowała odkształcenie plastyczne
>>> przewodów i wciśnięcie jednego w drugi. Jest
>>> styk ale nie ma gazoszczelności.
>> Nie pamiętam dokładnie, dawno to było. Przez rok pracowałem na cetrali
>> telefonicznej typu Strowger. Były wymieniane 2 stojaki. Pamiętam taką
>> ciekawostkę, że każdy z nas (3 osoby) używał 2 lutownic
>> transformatorowych naprzemiennie. Jedna lutowała, a druga miała w tym
>> czasie dziób zanurzony w zimnej wodzie, aby się wychłodzić. Chodziło o
>> możliwie krótki przestój centrali (wojskowej zresztą).
>
> Dziwna sprawa - pracowalem na Strowgerach "trochę" dłużej niż rok i
> przy lutowaniu okablowywania stojaków nigdy nie używaliśmy lutownic
> transformatorowych - to by nie miało najmniejszego sensu. A już bajki
> o chłodzeniu wodą to całkowity kosmos.
>

Dlaczego?

> Brało się klasyczną lutownicę 24V 100W zasilaną przez transformator
> bezpieczeństwa, rolkę cyny, siadało na drabinie, stołku czy podłodze
> (zależy która łączówka) i leciało z tym koksem. To szło bardzo szybko.

Jak delikatnie zasugerowałem - centrala wojskowa.
Robiło się tym, co dawali.
"Wykonać rozkaz, po wykonaniu meldować o ewentualnych problemach".
Cała centrala to były 3 stojaki z wybierakami plus 2 maszynki.
Zaś na mieście (Bochnia) była wtedy krzyżówka. Sporo też tam siedziałem,
i w miejskim kinie filmy wyświetlałem razem z Mariankiem.
Ciekawe były czasy ;)

--
Pozdrawiam.

Adam.

do góry

<news> napisał:

>> Pisałem o tym samym tworzeniu stopów, czyli rozpuszczaniu.
>> To nie zawsze jest fajne. Zdaje się, że im bardziej się zmieniają
>> temperatury, tym mniej fajne.
>
> lutowanie miedzi cyną z ołowiem to dokładnie tworzenie stopu, czyli
> jakiegoś rodzaju mosiądzu czy brązu, a wiadomo jaką odpornością na
> korozje odznaczają się te stopy, prawda?

Tak w ogólności, to oczywiście nie wiadomo. Akurat brązy nie są jakoś
szczególnie odporne. Natomiast wiadomo, jaką odpornościa na zmianę
warunków odznaczają się materiały niejednorodne. Połączoenia lutowane
mogą w miarę dobrze sprawować się w stabilnej temperaturze. Ołowiowe
znacznie lepiej niż bezołowiowe, ale żadne spoiwo nie jest idealne.
Jeśli chcemy odporności na zmiany otoczenia, to lepiej użyć połączeń
z jednorodnym stykiem -- owijanych lub choćby skręcanych (bezśrubkowo).

--
Jarek

do góry

Użytkownik "Waldemar Krzok" napisał:
> Obowiązkowo zatulejkować, lutowanie zakazane.

Podaj źródła tego twierdzenia! bo zdaje się znowu nie masz racji!
Tulejowanie to taka uproszczona, szybka i tania wersja zalutowywania. Miedź
zawsze koroduje, dlatego ścieżki drukowanie się cynuje, lub lakieruje, w
kablu też korozja występuje i tylko lutowanie ją może zatrzymać, w tulejce
też koroduje ale zapewne sporo wolniej.


> http://www.sep.com.pl/opracowania/opracowania_system
y_rozw_instal_el_bud.doc

to jest skan jakiejś cienkiej książeczki szkolnej, myślałem ze dasz linka do
całej normy PN)

do góry

Użytkownik "Jarosław Sokołowski" napisał:
> Pisałem o tym samym tworzeniu stopów, czyli rozpuszczaniu.
> To nie zawsze jest fajne. Zdaje się, że im bardziej się zmieniają
> temperatury, tym mniej fajne.

lutowanie miedzi cyną z ołowiem to dokładnie tworzenie stopu, czyli jakiegoś
rodzaju mosiądzu czy brązu, a wiadomo jaką odpornością na korozje odznaczają
się te stopy, prawda?

do góry

<news> napisał:

>> Tak w ogólności, to oczywiście nie wiadomo. Akurat brązy nie
>> są jakoś szczególnie odporne. Natomiast wiadomo, jaką
>> odpornościa na zmianę warunków odznaczają się materiały
>> niejednorodne.
>
> Dokładnie wiadomo że brązy i mosiądze są bardzo odporne na korozję a zarówno
> jedne i drugie często zawierają miedź, cynę i połów. Dlatego te materiały
> chętnie stosuje się w hydraulice bo nawet praktycznie nie korodują.

W hydraulice używa sie również niczym nie powlekanej stali o niezbyt
wyszukanym składzie. Też zbyt mocno nie koroduje (w tych warunkach,
do których jest przeznaczona). Za to wiem, że jak mi już w końcu
postwaią pomnik z brązu na głównym placu miasta, to on się pokryje
patyną. Ta patyna marnie przewodzi prąd -- na zaworach przy pisuarze
to może nie problem, ale w obwodach elektrycznych już tak.

>> Połączoenia lutowane mogą w miarę dobrze sprawować się w stabilnej
>> temperaturze. Ołowiowe znacznie lepiej niż bezołowiowe, ale żadne
>> spoiwo nie jest idealne.
>
> Nie rozumiem o co ci chodzi z tymi stabilnymi warunkami dla lutowania.
> Zobacz sobie jakiś stary 50 letni telewizor ze strychu gdzie leżakował w
> upałach, mrozach, suchym i wilgotnym powietrzu, tam nie ma nawet śladów
> korozji!!!!!!!!!!!

Mrozy i upały, to za mało. Ale warto obejrzeć na przykład lut przy
termistorze obwodu żarzenia.

Jarek

--
Nie przejdziemy do historii i literatury
Nie będziemy stali strojni w brązy i marmury
Świat się nagle jak kołyska wokół zakolebie
I znajdziemy naszą przystań nim zgubimy siebie

do góry

Użytkownik "Jarosław Sokołowski" napisał:
> Tak w ogólności, to oczywiście nie wiadomo. Akurat brązy nie
> są jakoś szczególnie odporne. Natomiast wiadomo, jaką
> odpornościa na zmianę warunków odznaczają się materiały
> niejednorodne.

Dokładnie wiadomo że brązy i mosiądze są bardzo odporne na korozję a zarówno
jedne i drugie często zawierają miedź, cynę i połów. Dlatego te materiały
chętnie stosuje się w hydraulice bo nawet praktycznie nie korodują.


> Połączoenia lutowane mogą w miarę dobrze sprawować się
> w stabilnej temperaturze. Ołowiowe znacznie lepiej niż bezołowiowe,
> ale żadne spoiwo nie jest idealne.

Nie rozumiem o co ci chodzi z tymi stabilnymi warunkami dla lutowania.
Zobacz sobie jakiś stary 50 letni telewizor ze strychu gdzie leżakował w
upałach, mrozach, suchym i wilgotnym powietrzu, tam nie ma nawet śladów
korozji!!!!!!!!!!!

do góry

wrote:

> Użytkownik "Jarosław Sokołowski" napisał:
>> W hydraulice używa sie również niczym nie powlekanej stali
>> o niezbyt wyszukanym składzie. Też zbyt mocno nie koroduje
>
> Stal koroduje nawet powlekana, a widziałeś kiedyś korozję złączek
> mosiężnych, czy brązowych?
>
>
>> Za to wiem, że jak mi już w końcu postwaią pomnik z brązu na
>> głównym placu miasta, to on się pokryje patyną.
>
> Patyna to nie korozja, powstaje jedynie na zewnątrz tworząc warstwę
> ochroną, wewnątrz nie skoroduje praktycznie nigdy!
>
>
>> Mrozy i upały, to za mało. Ale warto obejrzeć na przykład lut
>> przy termistorze obwodu żarzenia.
>
> Z tym się zgodzę, luty miękkie mają ograniczoną temperaturę pracy coś do
> około 200 stopni, ale w takim wypadku można zastosować lut twardy co
> spokojnie wytrzymuje 600 stopni:)

,,,a izolacja powie: do usmażenia ;-)

Luty miękkie mają temperaturę pracy do 100°C, potem zaczynają plastycznieć.
Znaczy do 150 wytrzymają, o ile nie ma zbyt dużego obciążenia mechanicznego.
Przewody w ścianach mają takowe.

Waldek


--
My jsme Borgové. Sklopte štíty a vzdejte se. Odpor je marný.

do góry

Użytkownik "Jarosław Sokołowski" napisał:
> W hydraulice używa sie również niczym nie powlekanej stali
> o niezbyt wyszukanym składzie. Też zbyt mocno nie koroduje

Stal koroduje nawet powlekana, a widziałeś kiedyś korozję złączek
mosiężnych, czy brązowych?


> Za to wiem, że jak mi już w końcu postwaią pomnik z brązu na
> głównym placu miasta, to on się pokryje patyną.

Patyna to nie korozja, powstaje jedynie na zewnątrz tworząc warstwę ochroną,
wewnątrz nie skoroduje praktycznie nigdy!


> Mrozy i upały, to za mało. Ale warto obejrzeć na przykład lut
> przy termistorze obwodu żarzenia.

Z tym się zgodzę, luty miękkie mają ograniczoną temperaturę pracy coś do
około 200 stopni, ale w takim wypadku można zastosować lut twardy co
spokojnie wytrzymuje 600 stopni:)

do góry