medytuję nad słowem "Kontekst"...
Przy czym Kontekst *) mojej wypowiedzi jest na przykład taki:

Aplikacja, duża, biurowa. W większości części format daty jest dość
typowy 27.09.2011, ale w części pokrewnej z wyznaczaniem terminów,
planowaniem zdarzeń, użytkownicy polubili "27.09.2011 Wto".
I teraz ja jako programista, bym chciał ten format przełączać, ale tak,
żeby na festasty poziom wywołania nie przekazywać jeszcze jednego
parametru.

I wymyśliłem sobie, że funkcje różnych poziomów szukają właśnie
"Kontekstu". Nie mam przemyśleń, czy zmiana kontekstu, i powrót do
poprzedniego, byłby w wymiarze wywołań na stosie (dla aplikacji typu
starego DOS-a idealnie), czy rodziców/dzieci okien, czy na podstawie
hierarchii klas, zależności jaka jest między fabryką obiektów a jej
tworzonymi obiektami, definicji użytkowych modułów i nie wiem jaki
jeszcze da się wymyśleć. Nawet sesja w sensie webowym jest troszkę
podobna do tej idei (zestaw informacji wleczony za zalogowanym userem),
choć nie jest to tożsame.

Zaznaczam, że z implementacją pewnie bym sobie poradził, np. na gruncie
Javy używam kilku uznanych bibliotek konfiguracyjnych, na C++ coś
swojego. Wyobraźmy sobie jako swoisty Map<String,String>, klient pyta, a
"coś" (co jest odnalezione automatycznie, ten właśnie silnik kontekstu)
mu odpowiada (ew. jak nie wie, przekazuje oczywiście pytanie dalej)

Głownie zastanawiam się, w którym "wymiarze" taki pomysł na "Kontekst"
byłby najlepszy. Czy z jakimś wzorcem projektowym powinienem się
zaprzyjaźnić?

*) nie chodzi (chyba ???) o kontekst w sensie biblioteki wątkowej, ani
nie w znaczeniu dla systemów serwerowych.