Składam sobie właśnie rekreacyjnie maleńki odbiorniczek na UL1111 według
przytoczonego tutaj już parokrotnie artykułu z Młodego technika z 1984
roku. Właściwie czekam tylko na przesyłkę ze scalakami, w międzyczasie
nawinę cewkę na fale długie.

Tak jednak w międzyczasie naszła mnie mała refleksja. Niekiedy w
odbiornikach trafiało się na całkiem sporych rozmiarów anteny ferrytowe,
zwłaszcza jeśli chodzi o stacjonarne OR. W turystycznych (taki Minor
albo np. późniejsza Monika) były już odpowiednio mniejsze. W jeszcze
mniejszych odbiornikach (jak mój prosty rosyjski Artek) mają już tylko
kawałeczek pręta o długości jakichś 6-7 cm, a wieczorną porą słuchałem
na tym średniofalowych stacji rosyjskich, niemieckich, czeskich i chyba
nawet angielskich. Jak się okazuje na przykładzie owego projektu z MT
można zejść do czegoś o długości 47mm i średnicy 7-8mmm i mieć całkiem
sprawny odbiornik np. Warszawy I.
Ostatnio trafiłem na coś takiego:
http://www.elportal.pl/pdf/k15/04_02c.pdf

Jak daleko można zejść z rozmiarem anteny ferrytowej nie tracąc jej
funkcjonalności? Tak mi przyszło do głowy, że może na przykład jakiś
producent telefonów komórkowych mógłby w ten sposób dodać również
funkcjonalność radia AM, a nie tylko FM do swoich produktów? ;)